Problemowa Polska

Polska to nie łatwy, nie prosty i nie dający się przedstawić w paru zdaniach temat. Dlatego wstawiłem parę linków do materiałów o Polsce i Polakach. Ale czy tylko w Polsce mamy trudne problemy? Co mogę powiedzieć w oparciu o obserwacje własne? - Jedynie tylko to, że Człowiek - nie tylko Polak - nie uczy się na popełnianych błędach, nie wyciąga wniosków z historii. Ludzka dążność do wykorzystywania swego bliźniego jest tak silna, że zaślepia człowieka i nic się nie liczy tylko zawładnięcie innym, słabszym człowiekiem i pozyskiwanie dóbr z jego pracy dla zaspokajania swoich chuci - nie tylko potrzeb egzystencjalnych. Tak na dobrą sprawę człowieka można byłoby nazwać najgłupszą istotą na kuli ziemskiej - żeby przez tyle tysiącleci istnienia nie nauczyć się na własnych błędach i nie wypracować ustroju umożliwiającego godne życie ludziom o różnym potencjale predyspozycji egzystencjalnych, tego nie mogę pojąc. Przecież nasza ziemia, przy racjonalnym zagospodarowaniu byłaby w stanie wyżywić znacznie większą populację, od obecnie żyjącej na naszej planecie.

Nie będę szukał w obcych krajach. Tu u nas w Polsce leży mnóstwo ziemi niezagospodarowanej. A tymczasem tu - w miejscu zamieszkania, w Prawobrzeżnym Szczecinie, na osiedlu Bukowe, niemal codziennie spotykam ludzi penetrujących pojemniki na śmieci. Wybierają z nich resztki żywności, odzienie i inne przedmioty nadające się do użytku, czy do sprzedania w skupie surowców wtórnych. Ostatnio od jednego z nich popróbowałem wyciągnąć informację o przyczynach, znalezienia się w tak kiepskiej sytuacji materialnej. Najpierw zaczął się stawiać, odpowiadając - co to pana obchodzi? Dopiero po perswazji, że nie zamierzam wykorzystywać uzyskanych informacji, aby szkodzić, tylko pomagać, a właściwie usiłować pomagać, odpowiedział: Pracowałem w Stoczni Szczecińskiej i tam spadłem z rusztowania. Doznałem urazu głowy. Uraz nie był duży, więc nie zakwalifikowałem się na rentę inwalidzką. Ale teraz nie mogę znaleźć pracy, bo w moim zaświadczeniu lekarskim zaznaczony jest uszczerbek na zdrowiu psychicznym. Z mieszkania mnie wyrzucili i zostałem tym, jakim mnie pan widzi.

Nie jestem w temacie obeznany i nie mam rozeznania, co do powszechności zjawiska bezrobocia i bezdomności. Sam fakt grzebania w śmietniku kojarzy się z gryzoniami - a przecież ja miałem przed sobą człowieka. Chciał nie chciał, przypomniało mi się parę utworów z lektur szkolnych. Wymienię pierwszą z brzegu - „Wolny najmita”. Kiedyś w rozmowie ze znajomym o takich ludziach, gdy zauważyłem, że państwo się nimi nie zajmuje. Usłyszałem odpowiedź - oni sami dokonali wyboru i jeszcze, że tacy też są potrzebni, bo wyciągają ze śmieci wszystko to, co jeszcze się można spożytkować. Nad tym ostatnim tłumaczeniem można byłoby przejść do porządku dziennego, ale dokonaniem, przez nich samych wyboru grzebania w śmietnikach, to osobiście się nie zgodzę. - Takie zachowania, na ludziach wymuszają okoliczności, uwarunkowania, jakieś nieszczęścia, czy w końcu stan intelektualny osobnika. Jednak te czynniki nie zależą od wolnego wyboru. I, w moim odczuciu, gdyby takiemu osobnikowi ktoś podał „pomocną dłoń”, to zapewne mógłby wrócić do normalnego życia w społeczeństwie.

„Pomocna dłoń” - co to takiego? Do kogo przynależy? - Wszystko wskazuje na to, że w Polsce przynależy ona do państwa, jako że państwo w swoim „zakresie obowiązków” ma do spełnienia m.in. funkcję wewnętrzną, która swoim działaniem ma zagwarantować bezpieczeństwo i ład w kraju. Według Wokipedii, funkcja ta obejmuje działalność:
• prawodawczą – tworzenie prawa, które obowiązuje na terytorium państwa,
• porządkową – podejmowanie działań, które zapewniają porządek na terytorium państwa,
• administracyjną – zarządzanie przez odpowiednie organy państwowe określonymi dziedzinami życia publicznego,
• socjalną – dążenie państwa do zapewnienia obywatelom minimum egzystencji, walka z bezrobociem oraz starania o poprawę warunków pracy,
• kulturalną – działalność państwa w zakresie wspierania badań naukowych, rozwoju oświaty i kultury, ochrony zabytków i promocji kultury za granicą,
• gospodarczo-organizatorską – polega na zarządzaniu przez państwo gospodarką oraz na oddziaływaniu na nią. Państwo stara się promować gospodarkę w świecie, chronić ją przed nieuczciwą konkurencją oraz stwarzać warunki dla jej rozwoju.
Tak wygląda teoria. A jak wygląda praktyka? Czy wszystkie te funkcje są w Polsce realizowane i z jakim skutkiem? Ewentualni czytelnicy mogą sobie pofolgować w ocenie naszego rządu, co do spełniania funkcji, jakie przynależą państwu. Od siebie dodam - wolny rynek wszystkiego nie załatwi, fundacje także. Państwa nie można puścić samopas. Ktoś musi nim mądrze zarządzać. I co najważniejsze nadrzędną wartością, która powinna przyświecać władzy w zarządzaniu musi być dobro Obywateli. To Obywatel powinien, w państwie być podmiotem, a nie przedmiotem, jako jest w obecnej Rzeczypospolitej. W dzisiejszej Polsce obywatel nie jest pewien, nawet swojej własności. Tylko poczytajcie i popatrzcie, pod podanym linkiem jak traktowano obywateli z Kamienia Pomorskiego.
http://www.kamienskie.info/urzednikom-nie-udalo-sie-dokonac-egzekucji-jak-mozna-takim-byc-hitler-tylko-nas-tak-meczyl-zobacz-film/

Zobaczcie także jak skwapliwie wykorzystywany jest - chociaż łamie Konstytucję Rzeczpospolitej Polskiej - przez ubezpieczycieli art., 363 Kodeksu Cywilnego, który powinien zostać zlikwidowany wraz z transformacją ustrojową w Polsce. Cały proces opisałem tutaj: https://naszemiasto.pl/otwarte-pismo-do-trybunalu-konstytucyjnego-i-ludzi-dobrej/ar/c4-4506766

Zważcie tylko, że szkodzące obywatelom działania czynią organy, powołane do - właśnie - zapewniania obywatelom - nie czego innego, jak - bezpieczeństwa.
Pozostaje nam tylko jedno wyjście.
Jeśli chcemy by nam się godnie żyło
Wybrać dobrą władzę trzeba by było.