Po co wikłać się w długoletni proces wychowania sobie piłkarzy jak Barcelona czy Ajax? Prowadzenie racjonalnej polityki płacowej i unikanie deficytów, jak w Bundeslidze? Przeżytek. Żyjemy w świecie, w którym liczy się sukces tu i teraz. Czy Chelsea wygrałaby Ligę Mistrzów, gdyby 9 lat temu, kiedy na Stamford Bridge przybył Roman Abramowicz, poszła którąś z wyżej wymienionych dróg? Zapewne nie. Piłkarskie imperia powstają dziś błyskawicznie, a podstawowym warunkiem ich wznoszenia jest kwota już nie z sześcioma, ale dziewięcioma zerami na koncie właściciela.
Arabscy królowie nafty zakochali się w sporcie z wzajemnością. Doha gości turniej tenisowy z pulą nagród liczoną w milionach euro i reaktywowane klubowe mistrzostwa świata w siatkówce (FIVB nie przeszkadza, że kluby wyrywane są na nie w środku sezonu), bajeczne tory Formuły 1 powstały w Abu Zhabi i Bahrajnie. Piłkarski mundial 2022 r. w Katarze będzie najbardziej spektakularną okazją do pokazania się światu.
Niezdobytą twierdzą dla płacących petrodolarami miliarderów z Półwyspu Arabskiego pozostaje stanowisko szefa FIFA, na które ochotę miał były przewodniczący Asian Football Confederation (AFC) Katarczyk Mohammad bin Hammam, ale obecny establishment ma swoje sposoby na uratowanie stanowisk.
Przyzwyczajeni do szastania fortuną przez Romana Abramowicza i szejka Monsoura, właściwie nie jesteśmy zszokowani kwotą 200 mln euro, jaką prezes PSG Nasser Al-Khelaifi wydał na wzmocnienia przez ostatnie dwa lata. Transferowe polowanie pod znakiem ograbienia włoskiej Serie A z jej najdrogocenniejszych pereł zaczęto już poprzedniego lata (m.in. Javier Pastore, Thiago Motta i Jeremy Menez), ale dopiero teraz pod wieżę Eiffela najdorodniejsze okazy - perspektywiczny Marco Verratti, ceniony Ezequiel Lavezzi, super solidny Thiago Silva i gwiazdor o hollywoodzkich manierach Zlatan Ibrahimowić. Ten ostatni (będzie zarabiał więcej niż Messi i Ronaldo) był niezbędny dla kształtowania nowego wizerunku klubu o aspiracjach wykraczających poza Alpy i Pireneje. "To świetnie zapowiadający się sportowy projekt. Paryż to przyszłość, a ja chcę być jej częścią" - powiedział Szwed na swojej pierwszej konferencji prasowej.
Czy najdroższy piłkarz świata biorąc pod uwagę kwoty wszystkich transferów będących jego udziałem zostanie prekursorem nowego trendu? Do tej pory wielkie nazwiska omijały Francję, która słynie jako świetne miejsce promowania dojrzewających talentów i przeznaczania ich na eksport. "Nie wiem za wiele o Ligue 1, ale Ligue 1 wie dużo o mnie" - przyznał "Ibra" i jego opinia nie jest odosobniona wśród piłkarskiej elity.
Po przybyciu na Parc des Princes szejk Al-Khelaifi przedstawił plan, wg którego jego klub w pięć lat ma regularnie stawać na podium Ligue 1 i europejskich pucharów. W minionym sezonie (drugie miejsce w kraju i faza grupowa Ligi Europy) PSG przypominało raczej plac budowy, na który wszedł nowy kierownik (a jakże - Włoch, Carlo Ancelotti), a główny architekt (dyrektor sportowy Leonardo, wiele lat związany z calcio) jeszcze nie dokończył swoich planów. Teraz wszystko wydaje się dopięte na ostatni guzik. Patrząc na personalia, między Paryżanami a pozostałymi ekipami jest przepaść.
Kluby coraz bardziej stają się substytutem penthouse'a na Manhattanie, jachtu, willi na plaży lub innych luksusów. Z czysto sportowych ideałów piłka nożna została wyprana już dawno, dziś jesteśmy świadkami rozkwitu futbolowej plutokracji. Czy tak wiele dzieli nas od tego, że o wynikach meczów dowiemy się z TVN CNBS, a w finale mistrzostw świata zmierzą się... Coca-Cola z Shellem?
Wspaniałe show Harlem Globetrotters w Tauron Arenie Kraków
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
