Quo vadis agresjo? Czy dasz się zatrzymać?

Co pewien czas dowiadujemy się o nowych aktach agresji nastolatków. Coraz częściej, niestety, dziewczyn. Szukamy wokół winnych. O sobie jakoś na ogół zapominając. A któż z nas zwraca uwagę młodzieży zachowującej się na naszych oczach niekulturalnie, wulgarnie, agresywnie? Jak bywało dawniej. Dlaczego przeciw przemocy nie działamy prawdziwie razem?

Niedawno dowiedzieliśmy się, za sprawą programu "Uwaga" TVN, że w Legionowie grupa 13-letnich dziewcząt znęca się nad swoją rówieśniczką. 10 grudnia około 14.30-15.00 Karolina została brutalnie pobita poza terenem szkoły. Widać to na filmie "Tak biją 13-latki".

Na forum internetowym pod filmem wrze. Swoje stanowisko przedstawia Rada Pedagogiczna. Głos zabiera matka pokrzywdzonej uczennicy, uczniowie, absolwenci szkoły, dorośli obserwatorzy. Bezradna matka powtarza słowa córki: "Poszła fala na nią. Fala przemocy".

Kto i co ma pomóc?

Wśród rad komentatorów pojawia się propozycja usunięcia (skreślenia) agresorek ze szkoły, co - jak słusznie zauważa dyrektorka szkoły - w przypadku uczniów objętych obowiązkiem nauczania nie ma zastosowania. Procedurę skreślenia ucznia z listy uczniów reguluje bowiem Ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, w której czytamy:

Art. 15. 1. Nauka jest obowiązkowa do ukończenia 18 roku życia.
2. Obowiązek szkolny dziecka rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym dziecko kończy 7 lat oraz trwa do ukończenia gimnazjum, nie dłużej jednak niż do ukończenia 18 roku życia.
Art. 39.
2. Dyrektor szkoły lub placówki może, w drodze decyzji, skreślić ucznia z listy uczniów w przypadkach określonych w statucie szkoły lub placówki. Skreślenie następuje na podstawie uchwały rady pedagogicznej, po zasięgnięciu opinii samorządu uczniowskiego.
2a. Przepis ust. 2 nie dotyczy ucznia objętego obowiązkiem szkolnym. W uzasadnionych przypadkach uczeń ten, na wniosek dyrektora szkoły, może zostać przeniesiony przez kuratora oświaty do innej szkoły.

Co to oznacza? Że ucznia objętego obowiązkiem szkolnym nie można skreślić, a i przenieść do innej szkoły nie tak łatwo. Mowa tu o uczennicach gimnazjum, a na tym poziomie edukacji karne przenoszenie do innej szkoły jest rzadkością. Zresztą, jakie bywają skutki przeniesienia, widać na przywołanym tu przykładzie. Poszkodowana uczennica była we wrześniu przeniesiona do obecnej placówki (sic!). Teraz nie chce w ogóle chodzić do szkoły.

Dlaczego młodociani przestępcy czują się bezkarni?

W przypadku popełnienia czynu karalnego przez ucznia, który nie ukończył 17 lat zawiadamia się policję lub sąd rodzinny. "Mimo zapewnień dyrekcji i władz miasta nikt nie jest w stanie ochronić Karoliny przed agresją rówieśniczek" - czytamy w komentarzu pod filmem. Dlaczego? Bo sądy są łagodne i działają powoli? Czy trzeba kolejnego nieszczęścia, by dorośli zaangażowali się bardziej i skuteczniej? Przeciw przemocy trzeba działać razem. Prawdziwie.

*****
Zapraszam w dalszym ciągu do dyskusji tutaj:
Jak wychowywać? Jak karać?