Referendum. Lek czy placebo?

Aby złożyć wniosek o ogólnokrajowe referendum, wymagane jest 500 tys. podpisów. Ostatnie ogólnokrajowe referendum w Polsce miało miejsce w czerwcu 2003 i dotyczyło wejścia Polski do Unii Europejskiej. Wzięło w nim udział prawie 60 proc. uprawnionych, z czego ponad 77 proc. na pytanie czy wyraża zgodę na przystąpienie RP do Unii Europejskiej, odpowiedziało „tak”. Referendum to kosztowało ponad 82 mln zł.

Referendum jest dość kosztownym, ale skutecznym sposobem badania opinii publicznej. Problem w tym, jak zgrabnie skonstruować pytanie, aby dało jednoznaczną i niepozostawiającą wątpliwości odpowiedź. Ważne jest też, aby stanowiło podstawę do wprowadzenia realnych zmian, nawet drastycznych. Słowem, powinno być lekiem, a nie placebo.

Polacy lubią referenda. Chcieli referendum w sprawie ACTA, chcą referendum w sprawie podniesienia wieku emerytalnego i w sprawie pomnika upamiętniającego katastrofę smoleńską. W planach było także referendum w sprawie odwołania wójta gminy Choczewo. Niedawno odbyło się referendum w sprawie budowy elektrowni atomowej we wsi Gąski, gminie Mielno i pewnie kilka innych, lokalnych, o których media głośno nie informują.

Poseł PiS, Mariusz Błaszczak, którego biuro poselskie mieści się w Legionowie, na stronie internetowej

zamieścił ankietę mającą na celu zbadanie, czy mieszkańcy tej gminy chcą referendum w sprawie sprzedaży Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej. Tak więc, każda sprawa jest wystarczająco dobra do zbierania podpisów pod wnioskiem o referendum.

Ja zaś zastanawiam się, jakie pytanie w referendum rozwiązałoby gorący ostatnio problem finansowania KK przez państwo? Opinii jest tyle, co obywateli, każdy ma argumenty za i przeciw. Jak powinno być skonstruowane idealne precyzyjne pytanie? Koszty takiego przedsięwzięcia są zbyt wysokie, żeby można było pozwolić sobie na chybione pytanie. Konia z rzędem temu, kto je wymyśli.