Rekreacja to samo zdrowie! W każdym wieku

Rekreacja w różnej formie, zdobywa coraz większą popularność nie tylko wśród młodych ludzi, ale i starszych. I bardzo dobrze! Bo też praktykowanie systematycznej aktywności ruchowej jest absolutnym niezbędnikiem utrzymania nas wszystkich w najwyższej formie. Ruch rekreacyjny wpływa na podniesienie jakości życia.

Sama jestem fanką aktywności ruchowej. Zawsze byłam. I z całą stanowczością mogę powiedzieć, że dzięki mojej aktywności ruchowej, jak do tej pory, bardzo dobrze funkcjonuję. Żadne poważne choroby mnie nie dotykają, mimo że jestem już w „głębokim wieku średnim”, że się tak wyrażę. Przynajmniej 3 razy w tygodniu biegam po lesie. Lubię też pływanie i jazdę na rowerze. Gdy nie mam okazji pojeździć rowerem po dworze, pedałuję na rowerku stacjonarnym. Nie rezygnuję też z gier sportowych, jeśli taka okazja się nadarza. Uwielbiam np. grać w badmintona. Moją pasją są wędrówki górskie.

Uwielbiam także oglądać ludzi uprawiających ruch na świeżym powietrzu. Zwłaszcza starsze osoby. A taką okazję mam często w lesie. Bez względu na porę roku.

Myślę, że każdy z nas powinien wybrać sobie odpowiednią wg własnych możliwości formę ruchu i po prostu się ruszać… ku zdrowotności a także ku przyjemności. Oczywiście jeśli nie ma szczególnych przeciwwskazań zdrowotnych. A ten, kto już naprawdę ruszać się nie lubi - dla utrzymania zdrowia - powinien chociaż na spacery często się wybierać i spacerować szybkim krokiem.

Powtórzę raz jeszcze: ruch to samo zdrowie! Nic dodać nic ująć. Każdy kto uprawia jakąś dziedzinę sportu lub podejmuje inne formy aktywności rekreacyjnej doskonale wie o czym mówię. Warto, abyśmy my, ludzie kochający aktywność fizyczną, byli ambasadorami tej jakże wartościowej idei i promowali aktywność ruchową jak tylko się da i gdzie tylko się da.

Poniższy wierszyk, to też jakaś tam forma promocji:

BIEG PO ZDROWIE
Biegam po lesie, po leśnych dróżkach kołuję...
Coraz szybciej i szybciej, choć tchu mi brakuje.
Uparcie i wytrwale własne pokonuję słabości,
I nagle czuję - jak wiosna w mym sercu się mości.

Dziwne to uczucie, wszak daleko do wiosny,
Jednak w sercu jej ślad odczuwam radosny.
Poprawia mi się nastrój i samopoczucie,
Pogoda ducha powraca, a nawet i... chucie.

Z wiosenką w sercu powracam do domu...
Czuję zmęczenie lecz nie skarżę się nikomu,
Wszak warto było tak zdrowo się pomęczyć,
By spostrzec jak Natura do człeka się wdzięczy.

Dość kontakt mieć z jej łonem, kiedy tylko się da,
A ona już sprawi, że przestanie być ważna pogoda...
Czy wiosna, czy zima, czy słońce, czy plucha,
Radośni będziemy i uśmiechnięci - od ucha do ucha.

(HKCz)

Zapraszam do mojej galerii zdjęć. Tam zamieściłam więcej fotek propagujących aktywny ruch. Oto link