Rezerwat Wielkopole

Wprawdzie trafić do rezerwatu nie jest łatwo, ale od czego ma się mapę. Na początek należy zlokalizować wioskę o takiej samej nazwie, jak rezerwat. Jesteśmy zatem w województwie łódzkim, powiat piotrkowski, gmina Ręczno. Wioska Wielkopole leży około jednego kilometra od drogi nr 742. Będąc już w Wielkopolu należy jechać cały czas prosto, po czym na końcu wioski, skręcić w lewo i po chwili jesteśmy już na miejscu. Pierwsze, co należy zrobić po wyjściu z samochodu, to z pewnością nie szczędzić sobie środka przeciw komarom. Wprawdzie, to nie Piskorzeniec, ale owady mogą zniechęcić do spaceru.

Sam rezerwat liczy nieco ponad 42 ha powierzchni. Utworzony został na mocy zarządzenia w 1984 roku. Jako podstawowy cel istnienia przyjęto ochronę naturalnego drzewostanu jodłowego oraz licznych, rzadko spotykanych gatunków roślin. Prowadzone badania pozwoliły wyodrębnić ponad 250 gatunków roślin a także mszaków. Florę zdominowały zwłaszcza: widłak wroniec i kokoryczka okółkowa. Co jakiś czas spotkać można różne odmiany kruszczyka a także bluszcz pospolity.

Nad głowami królują oczywiście jodły, pośród których dostrzec można dęby, brzozy, modrzewie i świerki. Najstarsze z nich nie wytrzymały ostatnich gwałtownych wichur. Runem leśnym rządzą oczywiście grzyby, z reguły jednak nie są one jadalne. W wielu fragmentach rezerwatu gromadnie „rozsiał się” borowik szatański. W jednym miejscu znaleźć można nawet tuzin.

Omawiane miejsce jest tym bardziej cenne, gdyż jest to jedyne stanowisko boru mieszanego jodłowego w Sulejowskim Parku Krajobrazowym. Rezerwat usytuowany jest w otulinie parku, w odległości około dwóch kilometrów na zachód od rzeki Pilicy.

Jeśli dla niektórych to zbyt mało wrażeń, polecam odwiedzić położne niedaleko Majkowice, Bąkową Górę, Skotniki, albo urządzić sobie dłuższą wycieczkę po gminie Przedbórz. Zachęcam!