Poezja Wojtkowiaka nosi szczególną cechę. Nieomal w całości obraca się w kręgu pamięci o żonie Ewie, zmarłej nagle przed pięcioma laty. Wszystkie jego wiersze powstały po tym złowrogim dla niego i syna momencie. W wszystkich Ewa jest obecna.
Góry są smutne bez Ciebie
strumyk szumi niemrawo
kamienie milczą
igliwie traci zapach, wrzosowisko kolor
góry są smutne bez Ciebie
A ja?
A ja
słucham
obserwuję
piszę
wspominam
Żyję...
Czytaj też: Izolda Kwiek urodziła się z poezją w sercu
Zenon tak opowiada: ... na mojej drodze pojawia się Ona… cokolwiek napiszę, nie odda, tego co poczułem do tej kobiety, tego co zrobiła dla mnie, czego mnie nauczyła, jakie piętno wypaliła na moim życiu. Była moją muzą, moim mentorem, była moim wszystkim… Pewnej wrześniowej nocy Stwórca otworzył sklepienie, zamachał rękoma w geście zaproszenia i… moja pani nie miała wyjścia, powiedziała zdziwionym lekarzom i mojej skromnej osobie: „Zostawcie mnie, muszę już iść”, pomachała sercem zmęczonym, i tyle ją widziałem… Choć fizyczność odeszła, serce dalej bije w jej kierunku, w kierunku płyty nagrobnej na godulskim cmentarzu.
Czytaj też: Wieczór poetycki Agnieszki Magierskiej
Danuta Dąbrowska-Obrodzka wprowadziła uczestników w nastrój wieczoru, wypowiadając parę słów o Ewie i o autorze. Barbara Janas-Dudek przeczytała wiersz Ewy pt. "Czółenka". Potem Zenon przedstawił kilka wierszy. W tle, tak jak w wierszu Ewy zatytułowanym "Raz dwa trzy" delikatnie brzmiała piosenka "Czarna Inez". W podziękowaniu autor otrzymał pamiątkową książkę, a wszyscy obecni małe prezenty od niego: panie po róży, a reszta towarzystwa, czyli panowie, po rafaello.
Nie czekaj, zgłoś się! Trwa konkurs Dziennikarz Obywatelski 2010 Roku
Współautor artykułu:
- Barbara Podgórska
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
