Rzeżucha - mała roślina o pozytywnym działaniu

Jej lecznicze walory już cenili sobie starożytni Grecy, Rzymianie, Egipcjanie i Persowie. Rzymianie nazywali rzeżuchę impudens czyli bezwstydna, ponieważ dodawała wigoru miłosnego. Słynny smakosz Apicjusz (I w.n.e.) dokonał własnej kreacji napoju miłosnego, której rzeżucha była składnikiem. Hipokrates zalecał podawanie jej z dodatkiem miodu przy schorzeniach układu oddechowego.

W naszej kulturze nazywa się barankowym zielem lub wielkanocną trawą. Jest spożywana najczęściej w okresie wielkanocnym. W Polsce jest tradycyjną ozdobą wielkanocnego stołu. Wysiewa sie ją w mieszkaniach na talerzach, tackach, na wilgotnej ligninie, wacie czy papierze kuchennym. Lubi temperaturę powyżej 21 stopni i dużo wilgoci. Uprawiana w ten sposób jest gotowa do zbioru już po tygodniu.

W naturze rośnie w formie dzikiej na podmokłych łąkach, w zaroślach, nad brzegami jezior i rzek.
Pochodzi z rodziny kapustowatych, ale gatunków jest bardzo wiele. W Polsce występuje ponad 10 gatunków rzeżuchy.

Listki rzeżuchy są najbardziej wartościowe w witaminy, wtedy gdy ścina sie je przed zawiązaniem pączków kwiatowych. Zasobne są w witaminy A, C, E i K, zawierają znaczne ilości chlorofilu, olejków eterycznych oraz wiele cennych składników mineralnych, jak żelazo, siarkę, magnez, wapń i jod. Roślina działa moczopędnie oraz sprzyja rozpuszczaniu kamieni i piasku, gromadzących się w nerkach.

Częste spożywanie rzeżuchy wskazane jest ludziom otyłym, ponieważ wspomaga przemianę materii, pomaga w trawieniu tłuszczów. W Niemczech zaleca się dla ludzi zakatarzonych o małej odporności, zapobiega przeziębieniom.

Korzystne jest jej działanie w leczeniu chorób skóry, łagodzi wszelkie wysypki i podrażnienia skóry. We Francji jest popularna w kosmetyce, używa sie jej do maseczek i okładów likwidujących wypryski, wągry, starcze plamy i inne problemy skórne.

Walory kulinarne rzeżuchy znane są od dawnych czasów. W najstarszych książkach kucharskich można znaleźć przepisy. Rzeżucha świetnie sie komponuje z gotowanymi i pieczonymi ziemniakami, pastami z jaj i twarogu.

Również można posypać nią każdą gorącą potrawę np. zupę czy makaron, ale nie gotować.
Rzeżuchę powinno sie jeść przez cały rok, nie tylko w okresie Wielkanocy. Nasiona są dostępne przez cały rok i można ją wysiewać w warunkach domowych. Warto zainteresować sie tą zapomnianą roślinką o tak wielkim działaniu.