Samobójstwo – pandemia współczesności

Samobójstwo popełniają ludzie z różnych grup wiekowych, społecznych, niezależnie od płci. Tak samo zróżnicowane bywają sposoby samobójstw i powody popychające ludzi do podjęcia tej ostatecznej decyzji o pozbawieniu się życia. Jest to zjawisko o tyle dramatyczne, o ile powszechne.

Wybrane definicje samobójstwa:
Są to definicje odnoszące się wyłącznie do naszego kręgu kulturowego, gdyż jak wiadomo w wielu kulturach samobójstwo dyktowane jest czynnikami kulturowymi dalece niezrozumiałymi dla naszego pojęcia współżycia społecznego (Sati, Harakiri).

E. Durkheim - „Samobójstwem nazywa się każdy przypadek śmierci, będący bezpośrednim lub pośrednim wynikiem działania lub zaniechania, przejawianego przez ofiarę zdającą sobie sprawę ze skutków swego zachowania”.

E. Shneidman - „We współczesnym zachodnim świecie, samobójstwo jest świadomie podjętym działaniem mającym na celu samozniszczenie; jest działaniem które można określić jako wielowymiarowe zaburzenie występujące u jednostki, której potrzeby nie są zaspokojone i która sama definiuje problem, w którym samobójstwo spostrzega jako najlepsze rozwiązanie”.

R. F. Diekstr - „(...)wybrane dobrowolne zachowanie, które w możliwie najkrótszym terminie ma spowodować śmierć”.

J. Czapiński – „(…) jest efektem utraty woli życia, a ta nie zależy od przypadłości losu, jest w nas. U większości silna, u nielicznych słabsza. Silną wolę życia zniszczyć może choroba, alkohol, narkotyki, ale nie trudności i kłopoty czy nawet dramaty osobiste”.

B. Hołysz – „samobójstwo nie jest jedynie przypadkiem samounicestwienia się, lecz trwającym niekiedy całymi latami ciągiem wzajemnie się ze sobą powiązanych myśli i czynów(...)". Wprowadził on także pojęcie 'zachowanie suicydalne', a jest to: "(...) ciąg reakcji, jakie wyzwolone zostają w człowieku z chwilą, gdy w jego świadomości samobójstwo pojawia się jako antycypowany, pożądany stan rzeczy, a więc jako cel”.

A.Weisman – „(...)zachowanie zagrażające życiu kończące się zgonem”.

Istotne czynniki wskazujące na ryzyko samobójstwa wg H Wardaszko-Łyskowskiej:

Są to czynniki główne, częste, obok tych czynników może występować wiele innych zachowań mogących sugerować zagrożenie wystąpienia prób samobójczych.

Utrzymujące się pragnienie śmierci.
Obecność psychozy z silnym lękiem i omamami nakazującymi popełnić samobójstwo
nasilenie depresji z poczuciem winy, lękiem, pobudzeniem, urojeniami hipochondrycznymi, z bezsennością.
Próby samobójcze w przeszłości.
Przygotowanie listu pożegnalnego lub sugestie dotyczące ostatniej woli.
Istnienie przewlekłej choroby.
Utrata osób bliskich.
Uzależnienie od alkoholu.
Uzależnienie od leków.
Samotność.
Długotrwałe złe przystosowanie społeczne.
Trudności materialne.

Przyczyny samobójstw:
Przyczyny samobójstw mogą być bardzo różne, zależne są od wielu czynników i okoliczności.
Przyczyną samobójstwa mogą być:
Utrata bliskiej osoby.
Utrata pracy.
Mobbing w miejscu pracy.
Zawód miłosny.
Depresja.
Schizofrenia.
Choroba.

Motywacja samobójców (sens samobójstwa)

Ukaranie siebie za wyrządzone innym krzywdy, przykrości.
Bunt przeciwko światu, jego wartościom.
Przysporzenie cierpienia innym, zemsta, wzbudzenie w innych poczucia winy.
Wołanie o pomoc w błędnym poczuciu zupełnej bezradności.

Fakty i mity na temat zjawiska samobójstwa

Statystyka samobójstw w Opolu w 2009 roku

Podstawową sprawą jest fakt, iż w naszym kraju nie ma zwyczaju dbałości o higienę psychiczną obywateli na co dzień. Ludzie chorzy na schizofrenię czy depresję bywają dla otoczenia „trędowaci”, bo świadomość społeczna na temat tych jednostek chorobowych w dalszym ciągu jest bardzo nikła. Chociaż każdy z nas jest w równym stopniu narażony na choroby natury psychicznej.

Źródło:
http://www.policja.pl
http://theppd.org
http://www.pedagogika.org
materiały własne