Sekretna miłość Szekspira

Nie ma we wspólnej dwojga serc przestrzeni
Dla barier, przeszkód. Miłość nie to miłość, jeśli
Zmienny świat naśladując sama się odmieni
Lub zgodzi się nie istnieć, gdy ją ktoś przekreśli.
O, nie: to znak wzniesiony wiecznie nad bałwany,
Bez drżenia w twarz patrząc sztormom i cyklonom
(Sonet 116)

"Sekretna miłość Szekspira" Karen Harper to niezwykła powieść historyczna opisująca dzieje romansu Anne Whateley i Williama Szekspira. Obejmuje ona lata 1564-1616 (od narodzin do śmierci). Wokół jego osoby nagromadziło się wiele tajemnic związanych z jego życiem (zgubione lata - nie wiadomo co się z nim działo przez pewien czas) i twórczością (ciągłe spory o autorstwo jego sztuk). Książka ta skupia się na jednej z nich - potajemnym małżeństwie barda ze Stanfordu.

Według oficjalnych dokumentów William Szekspir poślubił po kryjomu Anne Whateley z Temple Grafton (zapis w rejestrze: Wm Shaxpere), a dzień później o kilka lat od siebie starszą Anne Hataway (zapis w rejestrze: Anne Hatway i William Shagspere). Było to małżeństwo z przymusu, z uwagi na dziecko, które miało nadejść. Wydawać by się mogło, że to zwykła pomyłka w nazwisku. Ale czy sędzia z Worchester, który dokonał obu tych wpisów, pomyliłby również miasta oraz zapomniałby przekreślić pierwszą notatkę? Innym wytłumaczeniem może być to, że nie chodziło o tego samego pana młodego. Jednak w owych czasach nazwisko Szekspira nie było bardzo popularne i nie był jeszcze ustalony właściwy jego zapis.

Powieść pisana jest w pierwszej osobie. Autorka wciela się w Anne Whateley i opisuje życie Williama Szekspira z jej perspektywy. Ja, na której Will wzorował swe postaci i która mu pomagała, chociaż na tym nie zyskała (...) postanowiłam, że uporządkuję mą historię, jakbym pisała pięcioaktową dramę, dzielącą moje życie na części. (...) Ta historia ukaże nie tylko moje życie, lecz i życie Willa, gdyż nasze wątki splotły się ze sobą, by się tak wyrazić. (...) Oto opisuję relację kobiety urodzonej jako Anne Rosaline Whateley, która nienawidziła mężczyzny, znanego jako William Szekspir, i uwielbiała go zarazem. Książka podzielona jest na akty i sceny, przez co czyta się ją jak dramat, tyle że pisany prozą. Uroku dodają jej fragmenty utworów Szekspira: sonetów, dram i komedii, które wplecione są w opisywane wydarzenia i stanowią zgrabną całość. Mamy wrażenie, jakbyśmy byli w tym czasie przy twórcy i podglądali jego pracę i znali jego myśli. Uprzytomniamy sobie np. kto był inspiracją dla twórcy, dlaczego wprowadził on takiego bohatera, czy powstała taka scena.

W historii tej przeplatają się fakty historyczne z wydarzeniami fikcyjnymi, które tak naprawdę mogły się wydarzyć. Niektóre wydarzenia miały miejsce i były inspiracją do powiązania ze sobą wątków. Poznajemy przy tym historię Anglii za czasów panowanie Elżbiety I (ostatniej z dynastii Tudorów) oraz Jakuba I (z dynastii Stuartów). Autorka wplata do historii romansu wydarzenia rzeczywiste, jak choćby: wybuch epidemii dżumy czy pożar teatru The Globe. Wszystko to sprawia, że mamy wrażenie, że całość jest bardzo prawdopodobna, a nawet więcej niż prawdopodobna. Jakby historię tę pisała naprawdę Anne Whateley pierwsza żona Williama Szekspira, nazywająca siebie panią Szekspirową.