"Ślepa bogini" Anne Holt

Anne Holt znana jest polskim czytelnikom z takich książek jak "To, co moje", "To, co się nigdy nie zdarza", "Wybór pani prezydent" i "Materialista". Opowiadały one o sprawach prowadzonych przez policjanta Yngvara Stubo i jego żonę, kryminolożkę Inger Johanne Vik.

"Ślepa bogini" jest pierwszą z ośmiu książek traktujących o policjantce-lesbijce z komendy w Oslo. Autorka, była minister sprawiedliwości w Norwegii, kreśli w sposób intrygujący postać Hanne Wilhelmsen. Ta kobieta zna okoliczności zbrodni o wiele lepiej, niż wielu mężczyzn trudniących się pisaniem kryminałów. Co więcej, jej opisy są tak bardzo realistyczne i obrazowe, że ma się wrażenie jakby się te wszystkie sceny oglądało na własne oczy.

Anne Holt nie zawahała się wprowadzić do akcji bohaterki o wyraźnej osobowości, skutecznie konkurującej o zaistnienie w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Jednak mężczyźni jej nie pociągają. Hanne Wilhelmsen gustuje raczej w kobietach, a wśród nich największym uczuciem darzy prawniczkę Karen Borg. Oto jak ją widzi:

"Dała się wciągnąć w fascynujący świat kapitału, uczestniczyła w realnej grze w Monopol, i to w najciekawszym pod tym względem dziesięcioleciu. Okazała się tak dobra, że po rekordowo krótkim czasie, czyli po trzech latach, zaproponowano jej partnerstwo. Nie mogła odmówić. Propozycja jej pochlebiła, ale czuła też, że zwyczajnie na nią zasłużyła. Teraz zarabiała półtora miliona koron rocznie i prawie już zapomniała, dlaczego kiedyś, dawno temu zdecydowała się na studiowanie prawa. A popularne wśród lewicujących studentów szale i swetry projektu Sigrun Berg ustąpiły miejsca zgrabnym garsonkom kupowanym na Bogstadveien i kosztującym fortunę".

Zmiana występującej w poprzednich powieściach, męskiej postaci policjanta Yngvara Stubo prowadzącego śledztwa wraz z żoną, kryminolożką Inger Johanne Vik, na mądrą i odważną kobietę ma z pewnością swoje głębokie uzasadnienie psychologiczne. W tym kontekście sam tytuł książki i wielokrotnie powracający na jej kartach motyw ślepej bogini sprawiedliwości, zyskuje symboliczne znaczenie. Anne Holt jest zafascynowana urodą posążka wyrzeźbionego na kształt i podobieństwo kobiety o boskich rysach w nieziemsko pięknym ciele.

Akcja powieści rozgrywa się w bardzo szybkim tempie z wielką ilością niespodzianek, które tak lubią czytelnicy kryminałów. Autorka dobrze zna gust miłośników tego gatunku, więc trup ściele się gęsto. Nie jest to jednak dzieło poświęcone tylko walce policjantów i prokuratorów z handlarzami narkotyków. Przy okazji doświadczona w tej dziedzinie, Anne Holt ujawnia korupcyjne powiązania ludzi prawa ze światem przestępczym. Doskonale wie, o czym pisze i umie to przekazać czytelnikom.

Autorka odkrywa reguły skorumpowanego świata pełnego zła i śmiertelnych zagrożeń. Mimo, że jest to przerażające wciąga coraz bardziej czytelnika. Książka zawiera niezwykle trafne refleksje wynikające nie tylko z bardzo szczegółowej obserwacji człowieka, ale są one po prostu nacechowane zwykłą, kobiecą intuicją. Myliłby się jednak ten, kto by sądził, że jest to literatura przeznaczona wyłącznie dla kobiet. Każdy - bez względu na płeć- może odnaleźć w tej książce cząstkę siebie, bo w każdym z nas drzemie dobro i zło.