Spacer ponadwymiarowy - rozszerzanie wymiarów

Dla większości ludzi, słowo "wymiar", kojarzy się z długością, szerokością bądź wysokością jakiegoś przedmiotu. Wymiarem jest również czas. I to w zasadzie tyle co kojarzy się nam z tym słowem. Zabiorę was, drodzy czytelnicy, nieco dalej. Odwiedzimy sześć z dziesięciu domniemanych wymiarów. W miarę zainteresowania postaram się przygotować osobny materiał dotyczący pozostałych czterech wymiarów, jest to jednak temat znacznie bardziej złożony. Zaczynajmy!

Na początku należy zrozumieć, że przejście do kolejnego wymiaru, jest rozwinięciem tego co było wcześniej. Swoistym dodaniem kolejnych możliwości dla naszego modelu, który będzie się nieco zmieniał wraz z wymiarami które odwiedzimy.

Wymiar 0: Punkt.

Nie ma żadnej wielkości, jest utwierdzony w jednym miejscu przestrzeni (do niej dopiero dojdziemy), nie ma nic więcej. Zakłada się, że Wielki Wybuch miał miejsce z takiego stanu rzeczy, z wymiaru zerowego. Dla ułatwienia przyjmijmy, że tym punktem jest mrówka, która spełnia nasze założenia. Na chwilę obecną nasza mrówka nie potrafi chodzić i jest ślepa. Jeżeli jednak dodamy gdzieś drugi punkt i zechcemy mieć możliwość przemieszczania się pomiędzy nimi, stworzymy linię.

Wymiar 1: Długość.

Mamy teraz możliwość poruszania się do przodu i wstecz. Nie widzimy niczego wokół nas prócz tego co jest przed nami i za nami. Nasza mrówka może się przemieszczać tylko na jakiejś długości. Dodajmy teraz inną linię, po której przemieszcza się inna mrówka. Nasze linie przecinają się w jednym punkcie w którym obie mrówki mogą się spotkać i porozmawiać, ale gdy tylko poruszą się w możliwym im kierunku, przestają się widzieć wzajemnie. Aby umożliwić im częstsze spotkania połączmy obie te linie.

Wymiar 2: Płaszczyzna (długość i szerokość)

Wróćmy do jednej mrówki, która to teraz ma możliwość chodzenia do przodu i wstecz oraz do obracania się w lewo i prawo (co umożliwia poruszanie się po całej płaszczyźnie). Płaszczyznę możemy uprościć do płaskiej kartki papieru. Mrówka w tym wymiarze widzi wszystko dookoła niej, ale nie widzi nic co mogłoby być nad nią lub pod nią. Tak jak wcześniej dodajmy do tego układu inną płaszczyznę, która przecina się z naszą płaszczyzną w jednej linii. I znów, mrówki mogą się spotkać ale tym razem już na długości całej linii a nie tylko w punkcie. Tak samo jest z ich wzajemnym postrzeganiem siebie, mogą się widzieć jedynie gdy znajdują się na tej samej linii. Rozszerzmy ich możliwości, tak aby mogły widzieć się za każdym razem, niezależnie od tego gdzie się znajdują

Wymiar 3: Przestrzeń (długość, szerokość i głębokość)

Przestrzeń wyobrazić sobie możemy rozglądając się choćby po pomieszczeniu w którym obecnie siedzimy. Nie będę się już zagłębiał w tę część naszej wycieczki, ponieważ przestrzeń jest naszym środowiskiem naturalnym. Warto na tym etapie nadmienić, że jako ludzie jesteśmy istotami trójwymiarowymi, czyli możemy postrzegać każdy z wymiarów poniżej naszego naturalnego osobno, jako całość, lecz nie jesteśmy w stanie zauważyć już wymiarów, które są ponad nami. Od tej chwili nasza przygoda zacznie się nieco komplikować. Na dobrą sprawę, trzy wymiary to tylko położenie punktu w przestrzeni, lecz jeśli ten punkt zacznie się poruszać, mamy już do czynienia z tak zwaną zmianą położenia.

Wymiar 4: Czas

Wiemy że istnieje coś takiego ale nie jesteśmy w stanie go dostrzec. To najbliższy nam wymiar, który jest już poza naszym zasięgiem. Biegnie on cały czas do przodu i nie można go cofnąć. Codziennie podejmujemy różne decyzje, które mają swoje skutki w przyszłości. Teraz zastosujemy sprytną transformację, dzięki której, będziemy mieli możliwość dalszej podróży. Przyjmijmy, że nasz położenie w przestrzeni to znów jakiś nieruchomy punkt. To tak jakbyśmy dali pauzę na filmie, w którym jesteśmy. Jesteśmy ale nic się nie dzieje. Puszczając nagranie przechodzimy do kolejnych punktów czasu, tworząc zarazem linię. Ta linia będzie teraz naszym punktem wyjściowym. Gdy coś się dzieje, linia ta biegnie prosto. Zatrzymajmy się na chwilę w punkcie, w którym mamy możliwość wyboru, który pociągnie naszą linię w innym kierunku, zależnie od tego co wybierzemy.

Wymiar 5: Możliwości

Jeżeli z dwóch opcji A i B wybierzemy pierwszą, nasza linia czasu skieruje się w prawo, jeżeli natomiast wybierzemy możliwość drugą, linia czasu skieruje się w lewo. Znów mamy dwie linie które przecinają się w jednym punkcie. Zbudujmy zatem z nich płaszczyznę. Piąty wymiar pozwala nam dostrzec skutki naszych (choć nie tylko naszych, ale nie będziemy się nad tym rozwodzić) wyborów. Gdybyśmy jednak chcieli wrócić do przeszłości i odwiedzić siebie jako dziecko? Możemy sobie teraz wyobrazić przejście poprzez wymiar piąty wstecz aby dostać się do tego czasu. Ale co jeśli chcielibyśmy również dostać się do świata, w którym jako dziecko, dokonalibyśmy przełomowego odkrycia i dzięki temu byli byśmy bogaci ? Nie ważne jak długo byśmy szukali takiego zdarzenia na naszej płaszczyźnie czasu, nie znaleźlibyśmy go. Ponieważ to wydarzenie nie jest dostępne w naszej wersji czasu. Aby tego dokonać są dwie możliwości. Możemy wrócić do swojego dzieciństwa, nakierować naszą młodszą wersję nas do stworzenia czegoś niesamowitego, po czym obserwować skutki jakie to wywoła. Jest to jednak długa droga.

Wymiar 6: Zagięcie

Tak jak w przypadkach poprzednich, rozszerzając dwie płaszczyzny i tworząc przestrzeń, mamy możliwość poruszania się między różnymi liniami czasowymi, czyli różnych wersji nas samych. W tym wymiarze możemy obserwować nie tylko skutki dokonanych przez nas wyborów ale również wszystkie możliwości jakie mogą się nam przytrafić w ciągu całego życia.

W tym miejscu zróbmy sobie przystanek. Jak wspominałem dalsza część tej podróży jest już bardziej złożona. Piszcie, proszę, w komentarzach co mógłbym Wam bardziej przybliżyć.