„Pasożyty” to opowieść o młodych ludziach, którzy stali się ofiarami własnego wyobrażenia na temat dorosłości. Tomasz Gawron, reżyser spektaklu tak o nim opowiada:
- Fabuła sztuki jest właściwie dość prosta. Występują w niej dwie pary; jedna z kobiet, Federice grana przez Matyldę Damięcką, jest w ciąży, pojawia się nagle u swojej siostry Betssi, której mąż jeździ na wózku inwalidzkim. W ich życie niespodziewanie wkracza również osoba z zewnątrz – sprawca wypadku i kalectwa jednego z bohaterów. Najbardziej interesujące w fabule są interakcje występujące między postaciami, które niemal wzajemnie emocjonalnie "pożerają się". Przebywając w jednym pomieszczeniu, przesuwają granicę swojej moralności, nieustannie na sobie eksperymentując - wyjaśnia reżyser.
Te dwie pary, dręczone kalectwem i bezradnością, poczuciem winy i straty, pragną wydostać się ze świata beznadziei. Zamknięci w czterech ścianach, tworzą własny świat, w którym dominują okrutne zasady gry i zero współczucia. Nie potrafią sprostać wymaganiom realnego życia, uciekając przed trudnościami. Jednak ogarniająca ich znieczulica jest tak naprawdę apelem o bliskość i zrozumienie. W pewnym momencie w życie "młodych" wkrada się starszy mężczyzna (Mirosław Zbrojewicz), który jest sprawcą wypadku samochodowego. Wykorzystując ich naiwność, doprowadza do katastrofy.
Tomasz Gawron uważa, że przesłaniem sztuki jest jedno podstawowe pytanie: - Do czego ludzie są zdolni we wzajemnych relacjach oraz dokąd mogą się posunąć, żerując na sobie? Zaraz potem pojawiają się pytania o konsekwencje ludzkich zachowań oraz granice, które mogą być przesuwane, aż do tego punktu krytycznego, gdzie dalej nie ma już żadnej wartości. Można to także rozpatrywać w kategoriach metafizycznych, pytając o obecność boskiego czuwania w naszym życiu - podsumowuje Gawron
Grażyna Rogowska, odtwórczyni roli Betssi podkreśla, że główną wymową sztuki jest porównanie postaci do pasożytów emocjonalnych: – Betssi jest przykładem ofiary, która daje się wykorzystywać, oddając ludziom swoją dobroć i ofiarując pomoc. Jednak jest na tyle słaba, że nie potrafi zmienić swojego życia, wikła się w to wzajemne pasożytowanie.
Aktorka opowiedziała również o przygotowaniach do spektaklu: - Przebiegały one dość periodycznie, zmieniała się obsada oraz miejsca prób, co zdecydowanie nie ułatwiało pracy nad tą dość trudną sztuką. My jako aktorzy mimo rozpracowania podstawowych tematów tego dramatu, musieliśmy siebie wyczuć oraz wzajemnie dopasować. W dramacie psychologicznym, który jest jednym z najtrudniejszych gatunków, najważniejsza jest konstrukcja wewnętrzna bohaterów. Mam nadzieję, że ze spektaklu na spektakl nasze postaci będą ewoluować i dojrzewać, czyniąc go coraz bardziej wartościowszym - wierzy Grażyna Rogowska.
Sztuka kończy się w zawieszeniu. Historia bohaterów urywa się, a niemal każdy z nich, oprócz jednego starszego mężczyzny dochodzi do kresu swoich własnych egzystencjalnych i emocjonalnych możliwości. Może to stanowić ciekawą propozycję dla widza, który wychodząc z teatru, będzie zastanawiać się nad dalszymi losami postaci.
Dramat „Pasożyty” miał dwie inscenizacje w Polsce w reżyserii Anny Augustynowicz i Piotra Łazarkiewicza, które stały się znaczącymi wydarzeniami artystycznymi.
W sztuce występują: Matylda Damięcka, Przemysław Stippa, Mirosław Zbrojewicz, Grażyna Rogowska, Michał Ziembicki.
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
