Teatrzyk Bezwstydny - może tym razem ty wystąpisz? Sprawdź to!

Zwykła scena, dość mała kameralna sala gdyńskiego Klubu Filmowego, czwartek wieczór i jesienna słota za oknem. Wybierając się na premierę Teatrzyku Bezwstydnego do tego jednego z najbardziej kultowych miejsc kulturalnych w Gdyni, byłam motywowana nieustannym pragnieniem kontaktu ze sztuką. A ta, z którą miałam się spotkać, miała być sztuką w niecodziennym formacie i niezwykłym wydaniu. Tym razem na scenie teatralnej zaprezentować mogli się amatorzy, a więc każdy miał szansę pokazać, co potrafi. Mogło być ciekawie, mogło też pojawić się parę niewyszlifowanych jeszcze perełek. Na plus był fakt, że nikt nie mógł być poddawany ocenie. W planie nie znalazło się żadne profesjonalne jury, nie zakładano żadnych nagród pieniężnych ani podium, a więc wszystko mogło być bardziej spontaniczne i niczym nieograniczone (jak wiadomo, kiedy człowiek jest oceniany, często zachowuje się jak pod ostrzałem, a trema nierzadko go zjada). Nie zdawałam sobie jednak sprawy, że będę aż tak pozytywnie zaskoczona.

Na pierwszym spotkaniu 6 października zaprezentowało się pięciu solistów i dwa zespoły, w tym jeden muzyczny. Większość "bezwstydnych" artystów stanowili mężczyźni, specjalizujący się głównie w monologach w stylu stand–up, czyli charyzmatycznych kabaretowych wykonaniach nastawionych na żywy kontakt z publicznością. Pierwszym "mężczyzną z monologiem" był Wojtek, którego kabaretowe skecze do tej pory mam w pamięci. Zwłaszcza kawałek o tym, dlaczego nie ma rasy psów-filozofów. Świetnie zaprezentowali się także pozostali przedstawiciele płci męskiej ze swoimi skeczami, bo oprócz Wojtka na "bezwstydnej" scenie pojawiła się jeszcze dwójka znakomitych stand-upperów. Trudnym do sklasyfikowania był występ Michała, który zaprezentował znany wstęp z "Władcy Pierścieni" Tolkiena w oryginale. Recytacja była bezbłędna i poruszająca, ale to nie wszystko co zaprezentował Michał (były także tajemniczo brzmiące "numery z palcami"). Sam przyznał, że w jego występie mógł być "zamaskowany stand-up".

Mimo liczebnej przewagi mężczyzn, tego wieczoru wystąpiły także dwie kobiety. Pierwszą odważną była Małgosia, która przeczytała wiersz własnego autorstwa zatytułowany "Hymn o Odwadze". Swój utwór, napisany specjalnie na tę okazję, zadedykowała wszystkim występującym tego wieczoru. Zaś Karolina po mistrzowsku zaśpiewała piosenkę. Nastrój, wytworzony dzięki jej krótkiej, ale pięknej prezentacji udzielił się także widowni, która słuchała w skupieniu i zadumie. O żadnej powadze oczywiście nie było mowy, kiedy na scenę wchodzili stand-upperzy. Na koniec wystąpił zespół trzech muzyków w klimatach jazzowych i tak zwany Bis, czyli cztery osoby z publiczności, które w trakcie pozostałych występów postanowiły na gorąco coś zaimprowizować. Muszę przyznać, że muzyczne trio ma prawdziwy talent, a Bis - aż trudno uwierzyć, że ten występ był całkiem spontaniczny. Ich improwizację odbieram jako dobre zwieńczenie wieczoru.

Tym razem publiczność dopisała, a każdy uczestnik był gromko oklaskiwany. Atmosfera była naprawdę niezwykła, lekka i przyjemna, co tym bardziej zachęcało do wejścia na scenę. To oczywiście podziałało na występujących, po których nie było widać cienia tremy. Jedynym ograniczeniem był czas. Jedna osoba (albo jeden zespół) może przebywać na scenie do 15 minut - to założenie Teatrzyku Bezwstydnego. Nie udało się to Maćkowi, któremu czas skończył się, jakby mogło się wydawać, w najlepszym momencie jego barwnego stand-upu. Jednak, jak sam zapowiada, następnym razem zmieści się w wyznaczonym limicie. Następnym razem? Dokładnie tak, bowiem kolejne spotkanie z tego "bezwstydnego" cyklu już 3 listopada o 19. Więcej zdjęć oraz informacji na stronie www.ckgdynia.pl.