"Ty żyjący, nie pytaj tamtych, co to znaczy (...) Żaden z nich życia twojego ci nie przebaczy"
Czarne chmury i przelotny deszcz nie wystraszył mieszkańców stolicy, którzy licznie przybyli zobaczyć widowisko "1944 - Miasto - 2012" , wyreżyserowane przez Jacka Bończyka.
Apel poległych w 68. rocznicę Powstania Warszawskiego
Tytuł spektaklu został zaczerpnięty z wiersza Czesława Miłosza "Miasto", który stał się punktem wyścia dla reżysera. Powtarzające się fragmenty utworu do muzyki Zygmunta Koniecznego tworzyły klamrę całego widowiska. Natomiast część literacka została oparta przede wszystkim na tekstach Jacka Kaczmarskiego. Można było również usłyszeć teksty Zbigniewa Jasińskiego - ps. Rudy i Mieczysława Ubysza ps. Vik, który był spikerem radiostacji powstańczej "Błyskawica".
Reżyser zaprosił do współpracy artystów z różnych kręgów scenicznych. Na scenie zobaczyliśmy grupę wokalno-aktorsko-choreograficzną: Piotra Machalicę, Piotra „Glacę” Mohameda, Annę Srokę, Klementynę Umer, Agnieszkę Fajlhauer, Martę Kuszakiewicz, Martę Walesiak, Beatrycze Łukaszewską, Jacka Zawadę, Przemysława Glapińskiego, Arkadiusza Brykalskiego i Jacka Bończyka.
Za aranżacje i kierownictwo muzyczne odpowiedzialni byli Paweł Stankiewicz i Fabian Włodarek. W zespole muzycznym wystąpił: Paweł Stankiewicz (gitary), Fabian Włodarek (klawisze, akordeon), Konrad Kubicki (gitara basowa, kontrabas), Adam Kram (perkusja), Robert Siwak (przeszkadzajki).
Choreografia zajęła się Inga Pilchowska, scenografią - Grzegorz Policiński, charakteryzacją - Hubert Grabowski, kostiumami - Katarzyna Adamczyk.
Filmy wyprodukowało Newmotion Studios. Organizatorem wydarzenia była Stołeczna Estrada.
Doskonałą grę artystów uzupełniały ciekawe efekty multimedialne. Grafiki, filmy i zdjęcia przenosiły widzów z roku 2012 do 1944. Na twarzach wielu starszych osób pojawiły się łzy. Inni w milczeniu słuchali i obserwowali, to co działo się na scenie. Na palcach jednej ręki można policzyć tych, którzy pl. Krasińskich opuścili przed końcem. Kilka tysięcy osób uczestniczyło w tym spektaklu do samego końca. W tłumie osób dało się słyszeć komentarze "Jeśli dożyję, przyjdę znów za rok" czy "To było coś niesamowitego".
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
