Wrocław: Ze św. Janem Chrzcicielem w herbie. Przewodnik

Wrocław leży na Nizinie Śląskiej, w Pradolinie Wrocławskiej, nad rzeką Odrą i czterema jej dopływami. Jest historyczną stolicą Śląska. Tu krzyżowały się dwie główne drogi handlowe - Via Regia i Szlak bursztynowy. Od końca X wieku znajdował się pod panowaniem Piastów.

W kwietniu 1241 r., w obawie przed najazdem mongolskim, miasto zostało opuszczone i spalone. Zamek wrocławski, w którym bronił się Henryk II Pobożny, pozostał niezdobyty dzięki cudownemu zjawisku, które ukazało się na niebie, powodując odstąpienie Tatarów od oblężenia. Tradycja, którą przekazał Jan Długosz, zawdzięcza ten cud modlitwom wznoszonym przez przeora wrocławskich dominikanów Czesława Odrowąża, późniejszego błogosławionego i patrona miasta. W 1335 miasto przeszło pod panowanie królów Czech, później, wraz z Koroną Czeską zostało włączone do Monarchii Habsburskiej.

W 1741 wraz z większością Śląska zostało zdobyte podczas tzw. wojen śląskich przez Fryderyka II, króla Prus, w związku z czym od roku 1741 oficjalna nazwa miasta brzmiała Królewskie Stołeczne i Rezydencjalne Miasto Wrocław.

Od 1807 do 1813 roku Wrocław pozostawał pod panowaniem Francji. W 1813 r. Napoleon poniósł klęskę i miasto wróciło ponownie pod panowanie Prus.

25 sierpnia 1944 roku miasto zostało ogłoszone twierdzą (Festung Breslau), 19 stycznia 1945 roku na rozkaz gauleitera Śląska Karla Hanke dokonano przymusowej pieszej ewakuacji większości pozostającej jeszcze w mieście ludności cywilnej. 13 lutego 1945 roku Armia Czerwona, rozpoczęła oblężenie "Festung Breslau". 6 maja podpisano akt kapitulacji Wrocławia.
2 sierpnia 1945 na konferencji poczdamskiej zapadła decyzja o przyznaniu Śląska wraz z Wrocławiem Polsce. Obecnie od 28 czerwca 1946 roku stolica województwa wrocławskiego, a od 1 stycznia 1999 roku stolica województwa dolnośląskiego.

Na początku XIX wieku miasto zamieszkiwało 78 tysięcy osób. Tuż przed II wojną światową liczba wrocławian sięgnęła 630 tysięcy. Natomiast w styczniu 1945 przekroczyła milion. Obecnie jest czwartym w Polsce pod względem liczby ludności – liczącym około 640 tys. mieszkańców.
Z racji dziejowych Wrocław może poszczycić się olbrzymią ilością zabytków, z których koniecznie trzeba wymienić: gotycki ratusz na Rynku (jest jednym z najstarszych ratuszy w Polsce, na wieży którego mieści się najstarszy dzwon zegarowy i najstarszy, z 1368 r. zegar wieżowy), oraz kościoły: Archikatedra św. Jana Chrzciciela na Ostrowie Tumskim (przy niej barokowa kaplica Elektorska), Katedra św. Marii Magdaleny, Bazylika św. Elżbiety, Św. Krzyża, NMP na Piasku, św. Stanisława, św. Doroty i św. Wacława, neogotycki św. Michała Archanioła; barokowy zespół głównych budynków Uniwersytetu Wrocławskiego z Aulą Leopoldina; neogotycki budynek Dworca Głównego; modernistyczne: Hala Ludowa, gmach Opery Wrocławskiej, Hotel Monopol, Hala Targowa, Domy Towarowe: "Renoma" i "Kameleon".

Oprócz tego w mieście zachowało się ponad osiem tysięcy zabytkowych kamienic reprezentujących style historyczne począwszy od baroku poprzez klasycyzm, historyzm, secesję aż po modernizm pochodzących z XIX i początków XX wieku. Jest to największe tego typu skupisko zabytkowego budownictwa w Polsce oraz jedno z największych w Europie.
Przed II wojną światową w mieście istniały 303 mosty. Obecnie szacuje się, że jest ich około 220. Z tej racji Wrocław nazywa się często Wenecją Północy. Jako jedno z nielicznych miast w Europie ma zachowaną i ciągle wypełnioną wodą fosę miejską.

Przybywający do Wrocławia turyści mają przez okrągły rok zapewnione moc atrakcji i mogą liczyć na bogactwo atrakcji kulturalnych, bowiem w mieście są dziesiątki teatrów, opera, operetka, filharmonia, a także wielkie dzieło historyczne i artystyczne, jakim jest "Panorama Racławicka" oraz ostatnio chętnie podziwiane wodne prezentacje multimedialne na wrocławskiej Pergoli (obok Hali 100-lecia).

Źródło: Wikipedia