Okres wspólnoty pierwotnej to czas prehistoryczny. Po tych czasach pozostało niewiele dowodów rzeczowych jak narzędzia, naczynia, broń, ozdoby.
Najdawniejsze wiadomości historyczne i zabytki kulturalne znajdujące się w muzeach pochodzą sprzed 6000 lat. W ciągu tego okresu ludzie dążyli do szczęścia, nieustannie budując swój byt materialny i duchowy. Prymitywna technika wytwarzania uniemożliwia szybki postęp. Ludzie pierwotni powtarzali z pokolenia na pokolenie te same środki zabezpieczenia sobie bytu.
Pierwotne narzędzia pracy wykonane z kamienia świadczą o prymitywnych wyrobach, również i odzieży. Ubiory z życiu człowieka pełniły funkcje ochronne. Chroniły ciała przed zimnem, oraz służyły także innym celom, np. nadaniu postaci wyglądu, mającego wzbudzić strach wśród wrogów.
Początkowo ubierano się w niegarbowane skóry, szczepione na ramionach łykiem lub rzemieniem. Ludzie w najodleglejszych czasach lubili się stroić - świadczą o tym liczne ozdoby z zębów i kości zwierzęcych znajdowane w grobach. Do ozdoby używali również muszli, piór, kwiatów.
Pierwotnymi tkaninami były prymitywne plecionki, których zrobienie zabierało bardzo dużo czasu. Od okresu neolitu do chwili wynalezienia prymitywnego warsztatu tkackiego możemy mówić o dziejach historii ubiorów. Wełna i len to najstarsze rodzaje tkanin.
Żródło: Ewa Szyller, "Historyczny rozwój form odzieży".
Bohaterka Senatorium Miłości tańczy 3
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
