Wulkany w Meksyku i Ekwadorze bardzo aktywne [ZDJĘCIA]

Zarówno na półkuli wschodniej, jak i zachodniej, budzą się wulkany i zaczynają wykazywać ostatnio wzmożoną aktywność. Tak jest m.in. na Alasce i Kamczatce, na Filipinach i na Islandii. W Meksyku dał o sobie znać silnym wybuchem Popocatepetl, który zasypał pyłem, położone w jego okolicach miasta. Wulkan stał się wyjątkowo aktywny. Władze ostrzegły przed niebezpieczeństwem 50 tysięcy zagrożonych skutkami jego wybuchu ludzi. Również w Ekwadorze obudził się wulkan Tungurahua.

Meksykański Popocatepetl, leżący na południu kraju, wybuchł nagle we wtorkowy wieczór czasu lokalnego, czytamy w informacji Emisja popiołu przyczyną zamknięcia lotniska Puebla. W okresie nocy regularnie wypluwa ze swojej gardzieli rozżarzone do czerwoności skały oraz kłęby pyłu i popiołu wulkanicznego, a także pary wodnej i gęstych chmur o silnym zapachu siarki. Zamknięte zostało lotnisko w mieście Puebla (2 mln mieszkańców), leżącym w Kordylierze Wulkanicznej, na wysokości 2195 metrów. Pył wylatywał na wysokość około 2 kilometrów. Wulkanolodzy zalecili społeczeństwu chronić się przed nim.

Unikać wdychania pyłu i chronić oczy

Pył i popiół wulkaniczny pokrył w krótkim czasie 3-centymetrową warstwą, leżące w sąsiedztwie Popocatepetla, miasta stanu Puebla. Największa warstwa pyłu spadła na Santiago Xalizintla, o czym czytamy w portal.wci.pl.

Mieszkańcy z okolic wulkanu przywykli już do jego pyłu, bowiem Popocatepetl dość często robi im, takie jak teraz niespodzianki. Władze miast poradziły ludziom, aby unikali wdychania pyłu i koniecznie chronili przed nim oczy.

"Pył wpływa na to, jak widzimy. Kiedy spada, wypełnia nasze oczy. Poza tym, jeśli ktoś jest przeziębiony, to kontakt z pyłem ma bardzo zły wpływ na jego układ oddechowy" – powiedziała dziennikarzom jedna z mieszkanek Santiago Xalizintla.

Warto dodać, że z wulkanem Popocatepetl, tubylcy wiążą wiele legend azteckich i z czasów współczesnych. Dawne wierzenia Indian dostosowano do wiary chrześcijańskiej i miejsce indiańskiego Boga Popocatepetla, zajął dziś Gregorio (Grzegorz), którego utożsamia się ze św. Grzegorzem. Zbocza wulkanu pokrywają liczne sanktuaria odwiedzane przez ludzi z okolicznych wiosek. Przychodzą do nich, aby składać tam dary swojemu opiekunowi.

Obejrzyj tutaj koniecznie ruchomą i bardzo ciekawą grafikę:Popocatepetl - miejsce spotkań z UFO

Erupcje coraz częstsze i mocno dymiące

Narodowe Centrum Zapobiegania Katastrofom Meksyku, przestrzega, że zapewne to nie koniec erupcji Popocatepetla. Z tego też względu, w zamieszkiwanych przez 50 tysięcy mieszkańców 24 miastach, które rozlokowane są najbliżej wulkanu, wydano ostrzeżenia przed kolejnymi jego erupcjami.

Popocatepetla (czynny stratowulkan), leżącego 55 km od stolicy kraju, Mexico City - mieszkańcy nazywają El Popo lub Don Goyo. Nazwa jego pochodzi z języka Azteków i oznacza "dymiąca góra". Wzięto ją z określenia tradycyjnych gęstych chmur dymu, jakie za każdy razem wydobywają się z ogromnego krateru, o średnicy około 600 metrów, przed i podczas erupcji. Popocatepetl w swoim kraterze ma bogate złoża siarki.

W bieżącym roku, Popocatepetl miał już kilka erupcji, jednak do jego ostatniego, poważnego i największego w dziejach wybuchu, doszło w 2000 roku. Wtedy trzeba było ewakuować 40 tysięcy osób z ponad 20 miast.

Także w Ekwadorze wybuchł wulkan

Meksyk nie jest jedynym krajem Nowego Świata, gdzie w ostatnim czasie wybuchł wulkan. Także Tungurahua w Ekwadorze w ostatni czasie uaktywnił się i zaczął wyrzucać na wysokość 3 kilometrów, kłęby pyłu i rozpalonych kamieni. Z jego stożka zaczęła wylewać się również magma. Wulkan wykazuje stałą aktywność. Nie jest wykluczone, że Tungurahua (Gardziel Ognia) jeszcze przez jakiś czas będzie dawać o sobie znać emisjami, ostrzegają ekwadorscy eksperci. Na zdjęciu Tungurahua.

Obserwatorzy wulkanu Tungurahua, mogli zobaczyć tryskające i spływające po jednym ze zboczy, kilkusetmetrowe fontanny lawy, podobne do tych, jakie niedawno obserwowano na Sycylii, podczas erupcji Etny. Według okolicznych mieszkańców, wulkan od zeszłej niedzieli stał się bardzo aktywny i głośny, a jego eksplozje słyszane są z odległości kilkudziesięciu kilometrów nawet w nocy, co zakłóca ludziom sen. Tungurahua usytuowany jest ok. 80 kilometrów od stolicy Ekwadoru, Quito. Na zdjęciu Etna na Sycylii.

Tungurahua od 1999 r. ma wzmożoną aktywność

"Wdychanie cząsteczek popiołu jest szkodliwe" – ostrzega urzędnik ekwadorskich władz, którego cytuje portal Latina-Press.com, o czym czytamy w informacji Wulkan Tumgurahua nadal aktywny. Przedstawiciel władz wyjaśnił, że ludzie powinni reagować elastycznie na zachowanie wulkanu, który od 1999 roku stale wykazuje wzmożoną aktywność.

Przed czternastoma laty, Tungurahua (o wysokości 5 023 m n.p.m) był pokryty trwałymi zlodowaceniami. Ale ze względu na wzmożoną jego aktywność, lody i śniegi pokrywające zbocza, całkowicie stopniały.

Ekwadorski Tungurahua, podobnie jak meksykański Popocatepetl, należy do grupy aktywnych stratowulkanów. Położony jest w środkowym Ekwadorze w Centralnych Andach. W minionych kilku latach miał szczególnie groźne erupcje: 16 sierpnia 2006 r., 6 lutego 2008 r., 28 maja 2010 i 4 grudnia 2010 roku.

Stratowulkany na świecie; geneza nazwy

Stratowulkan to z łacińskiego: „stratum”, czyli 'coś rozpostartego' i drugi człon „Vulcanus”, wzięty z mit. 'bóg ognia' (rozpostarty bóg ognia). Naukowcy, głównie geolodzy, określają stratowulkanem miejsce wybuchu wulkanu, z jednoczesnym i naprzemiennym wydobywaniem się z jego wnętrza, magmy oraz materiału "piroklastycznego" (od piroksenu - minerału skałotwórczego, który wchodzi w skład skał magmowych).

Stratowulkanem określana jest też góra o kształcie stożka, która powstała w efekcie i miejscu wybuchu wulkanu, ze składników (tworów) i produktów jego erupcji. Tak powstały stożek budują przez lata i wieki skały piroklastyczne, czyli utworzone ze stałych produktów, wydobywających się z wnętrza wulkanu. Są nimi: głazy, kamienie, bomby wulkaniczne, lapilli, pumeks, popioły wulkaniczne i pyły. Klasycznymi i najbardziej znanymi stratowulkanami są: Fudżi w Japonii (3776 m n.p.m.) i Wezuwiusz we Włoszech (1281 m n.p.m.). Na zdjęciu: stratowulkan Fudżi w Japonii.

Stratowulkany powstają w wyniku wylewania się magmy o stosunkowo dużej lepkości i dużej zawartości krzemionki (SiO2). W związku z tym, nie rozlewa się ona szeroko po zboczach, lecz dość szybko zestala się, dlatego po wybuchach wulkanów powstaje góra z licznymi warstwami (strata), stąd właśnie nazwa tego typu wulkanu. Pod względem optycznym, stratowulkany na ogół charakteryzują się gładkimi zboczami i dużym kątem ich nachylenia. Są też najczęściej spotykanym typem wulkanów na świecie.

Na zdjęciu: Erebus na Antarktydzie o wysokości 3794 m n.p.m. (rok erupcji 2011 rok). Najbardziej typowe stratowulkany: Cono de Arita na Salta (Argentyna) i Mayon na Filipinach, a także: Etna i Wezuwiusz (Włochy), Pico de Teide (Wyspy Kanaryjskie), Fudżi (Japonia), Pinatubo i Mayon (Filipiny), Erebus (Antarktyda) oraz Popocatepetl w Meksyku i Tungurahua w Ekwadorze.

Stanisław Cybruch