Żużel. Millenium Stadium, arena nie dla Polaków?

O Grand Prix Wielkiej Brytanii żużlowcy rywalizują od początku istnienia cyklu. W początkowych latach rozgrywana była w innych angielskich miejscowościach: w Londynie, Bradford oraz w Coventry. W 1995 w stolicy Zjednoczonego Królestwa odbyła się ostatnia eliminacja cyklu, którą wygrał Greg Hancock. Na jeden rok (1997) GP Wielkiej Brytanii zawitało do angielskiego Bradford. Następnie przez trzy lata żużlowcy ścigali się w Coventry. Od 2001 zawody cyklu Grand Prix były przenoszone na wielkie stadiony. GP Wielkiej Brytanii przeniesiono na walijski Millenium Stadium w Cardiff. Aktualnie mało kto może sobie wyobrazić żużlowe ściganie najlepszych zawodników na innym obiekcie niż Millennium w Cardiff. Stadion ten bowiem imponuje swoją wielkością, położeniem oraz specyficzną, sportową magią. Na czas zawodów GP budowany jest tor czasowy.

To właśnie już podczas tej pierwszej rundy Grand Prix w Cardiff, Tomaszowi Gollobowi, udało się zająć trzecie miejsce i jak do tej pory jest to jedyne podium aktualnego mistrza świata w Walii. Startujący w tych samych zawodach Grzegorz Walasek oraz Piotr Protasiewicz sklasyfikowani zostali odpowiednio na ósmej oraz czternastej pozycji.

Kolejne dwie rundy GP w następnych latach układały się dla naszych reprezentantów jeszcze gorzej.W 2002 roku Tomaszowi Gollobowi nie udało się awansować z półfinałowego biegu, a towarzyszący mu Sebastian Ułamek, Grzegorz Walasek oraz Krzysztof Cegielski, byli tylko statystami. Z kolei w 2003 roku to Gollob był najsłabszym zawodnikiem rundy zajmując odległą, dziewiętnastą pozycję. Pozostałym dwóm polskim reprezentantom Protasiewiczowi i Bajerskiemu nie udało się wejść do pierwszej dziesiątki. Na kolejny dobry występ Polaka musieliśmy czekać do 2005 roku kiedy to Jarosław Hampel zajął drugie miejsce tuż za Tonym Rickardssonem. W tym samym czasie Gollob nadal zajmował miejsca w okolicy dziesiątej pozycji. Hampel natomiast również później rok stanął na podium, tym razem jednak zajmując trzecie miejsce.

Zeszłoroczna eliminacja była najbardziej udanymi zawodami na Millenium dla biało-czerwonych w historii. Od początku znakomicie prezentował się zarówno Hampel jak i Gollob. I wszystko wskazywało na to ze to właśnie pomiędzy dwójką rozegra się pojedynek o zwycięstwo. Tomasz Gollob dobrze radził sobie na świetnie przygotowanym torze w Cardiff. To nie jest ulubiona arena Polaka, ale po 20. wyścigach prowadził z dwunastoma punktami na koncie, Tyle samo ile zgromadził Jarosław Hampel. Do półfinału wszedł tez Rune Holta.

W półfinale strasznego pecha miał Gollob. Świetnie wystartował, ale po pierwszym łuku motocykl odmówił posłuszeństwa. Holta przyjechał trzeci. Do finału zakwalifikował się za to Hampel po brawurowej wygranej w drugim półfinale W finale Mały przegrał start, i wyprzedził jedynie Hansa Andersena. Lepsi od Polaka okazali się obaj Australijczycy. Dzięki temu zawodnik Unii Leszno stał się jedynym Polakiem, który trzy razy był w finale Grand Prix Wielkiej Brytanii. Wygrał dość niespodziewanie - Chris Holder, przed Jasonem Crumpem.

Dla naszych żużlowców tor w stolicy Walii nie był zatem wyjątkowo szczęśliwy. Udawało się go rozgryźć jedynie Gollobowi i Hampelowi, którzy jednak ani razu nie stanęli na najwyższym stopniu brytyjskiego podium. Tym razem jednak, między tymi zawodnikami toczy się prawdziwa walka o zwycięstwo i może okazać się, że to właśnie „odczarowanie” stadionu w Cardiff będzie ważnym krokiem w zdobyciu tegorocznego tytułu Mistrza Świata.

Klasyfikacja końcowa GP Wielkiej Brytanii 2010:

1. Chris Holder (Australia)
2. Jason Crump (Australia)
3. Jarosław Hampel (Polska)
4. Hans Andersen (Dania)
5. Tomasz Gollob (Polska)
6. Fredrik Lindgren (Szwecja)
7. Rune Holta (Polska)
8. Nicki Pedersen (Dania)
9. Kenneth Bjerre (Dania)
10. Greg Hancock (USA)
11. Davey Watt (Australia)
12. Tai Woffinden (Wielka Brytania)
13. Chris Harris (Wielka Brytania)
14. Magnus Zetterstroem (Szwecja)
15. Scott Nicholls (Wielka Brytania)
16. Andreas Jonsson (Szwecja)