"Fajnie być samcem", a może nie? Recenzja książki Dmitrija Strelnikoffa

Znakomita, przedziwna i dlatego obowiązkowa lektura: „Fajnie być samcem” - książka (wyd. Iskry) napisana po polsku przez rosjanina Dmitrija Strelnikoffa (to chyba rzadkość w naszym kraju) - dziennikarza, podróżnika, pisarza, biologa, na stałe mieszkającego w Warszawie.

Świat pokazany przez autora można różnie przyjąć. Można go potraktować z przymrużeniem oka, książkę przeczytać i zapomnieć. Można jednak zadumać się nieco, można się także nieźle bawić. Co kto lubi. Ta świetna opowieść, już po przeczytaniu kilkunastu stron, skojarzyła mi się ze znakomitą książką dr med. Louann Brizendine „Mózg mężczyzny” - zapraszam do poczytania także tej recenzji.

Opowieść rozpoczyna sentencja, umieszczona w ramce: „007 jest samcem, Papież jest samcem Bill Gates jest samcem, Bóg jest samcem. Fajnie być samcem”.

Książka Strelnikowa jest kapitalną, pełną humoru lekturą - bawi, przestrzega, trochę ocenia, zachęca do refleksji, zrozumienia i polubienia samców. Czytamy więc wyśmienite, kolejne, uniwersyteckie wykłady trzydziestoparoletniego biologa oraz relacje ze spotkań na kanapie u terapeuty.

Wykładowca ma kota Włodzimierza, którego uratował przed kastracją i sprawił mu prezent w postaci trzech dorodnych kocic. Studenci są nieodmiennie zachwyceni każdym jego wykładem, bo dowiadują się co to znaczy być samcem, czyli doskonałym świadkiem i kibicem życia, jak być wojownikiem, zdobywcą i obrońcą własnego terytorium, ale przede wszystkim jak zdobyć odpowiednią – czyli najlepszą – samicę. Na przykładzie różnych zwierząt, nawet bezkręgowców „wymoczków” poznajemy i rozpoznajemy zachowania mężczyzn - ludzkich samców.

Nasz biolog i jednocześnie narrator tej opowieści uznał, że musi chodzić do terapeuty, ponieważ jest uzależniony od „pornosajtów”, tabloidów, a
zwłaszcza od plotkarskich stron w internecie. Ma także niezwykłego lokatora - Fiodora Dostojewskiego. Uczestniczymy tu w filozoficznych rozmowach o życiu i śmierci, o wspaniałych i tych mniej pięknych cechach samców, zahaczamy o świat, a może „światek” gwiazd z plotkarskich stron, ale zdobywamy też sporo wiedzy popularnonaukowej z dziedziny biologii, psychologii. Wszystko to świetnie pływa w pysznym sosie autoironii, humoru, słownego żartu i absolutnego przekonania, że „fajnie jest być samcem”. Nawet wtedy tak jest, gdy: „Im większym draniem jest samiec, im większym jest alkoholikiem, narkomanem i babiarzem, tym bardziej jest popularny, gwiazdorski i lubiany! Fajnie być samcem!”.

Autor przekonanym tonem oznajmia nam, że „Samiec nie musi być ani ładny, ani mądry, ani młody. Wystarczy, że jest. Fajnie być samcem!”, zdecydowanie udowadnia, że „Hitler i Stalin nie wiedzieli, że fajnie jest być samcem i dlatego skończyli jak zgniłe banany. Fajnie być samcem!”. Poza tym pięknie tłumaczy, że „Samiec nie musi umieć dobrze tańczyć, wszyscy wiedzą, że coś mu przeszkadza. Fajnie być samcem!”. Na koniec autor przyznaje, że jednak: „Nie jądra czynią samca, lecz umiejętność trafiania w jądro sprawy. Niestety”.

Zachęcam do lektury książki Dmitrija Strelnikoffa „Fajnie być samcem” – świetna zabawa, no i może uda się dowiedzieć czy w końcu warto, czy może nie warto… być samcem? Oto jest pytanie!

Rozpoczął się konkurs Dziennikarz obywatelski 2011 Roku.
Zgłoś swój materiał! Zostań najlepszym dziennikarzem 2011 roku. Wygraj jedną z ośmiu zagranicznych wycieczek.