Jezus został ukrzyżowany we wtorek? - niezwykłe znalezisko

Roelof van den Broek z Uniwersytetu w Utrechcie w Holandii, w książce "Pseudo-Cyril of Jerusalem on the Life and the Passion of Christ" wydanej w 2013 roku opublikował tłumaczenie starożytnych egipskich tekstów, których fragmenty stanowiące o życiu i śmierci Jezusa brzmią wprost niewiarygodnie.

Opisane w języku koptyjskim zdarzenia dotyczą Ostatniej Wieczerzy, którą Jezus, przed ukrzyżowaniem spożył w towarzystwie Poncjusza Piłata. Podczas posiłku, jak wynika z odnalezionych manuskryptów, namiestnik Judei zaproponował Jezusowi, aby zamiast Chrystusa ukrzyżowany został jego syn. Autor zaznaczył, że różne apokryficzne teksty dotyczące Piłata znane mu były już wcześniej, ale z tym, zetknął się po raz pierwszy w życiu.

"Bez zbędnych przygotowań, Piłat, w piątym dniu tygodnia nakrył stół i zjadł z Jezusem. Jezus błogosławił Piłatowi i całemu jego domowi " - tak brzmi fragment tekstu w tłumaczeniu autora. Następnie Piłat zwrócił się do Jezusa - Dobrze, oto nadeszła noc, rankiem wstanę i gdy przyjdą oskarżyć mnie z Twojego powodu, oddam im jedynego syna, jakiego mam, tak by mogli go zabić zamiast Ciebie.

W czasie wspomnianej nocy zarówno Piłat, jak i jego żona mieli wizje, w których widzieli zabijanego orła, pod którego postacią ich zdaniem ukryty był Jezus Chrystus.

Opis Ostatniej Wieczerzy, który znamy znajduje się we wszystkich czterech Ewangeliach uznanych w chrześcijaństwie za natchnione. W Ewangelii Św. Łukasza opisana jest w rozdziale 22 wersety 14-20:
"A gdy nadeszła godzina, zasiadł do stołu i dwunastu apostołów z Nim. Wtedy powiedział do nich: Tak bardzo pragnąłem spożywać z wami tę Paschę, zanim zacznę cierpieć. Bo mówię wam, że już nie będę jej pożywał, aż się dopełni w królestwie Bożym. A potem wziął kielich, odmówił modlitwę dziękczynną i powiedział: Weźcie go i podzielcie między siebie. Bo mówię wam, że odtąd już nie będę pił z owocu winnego szczepu, dopóki nie przyjdzie królestwo Boże. A potem wziąwszy chleb, odmówił dziękczynienie, połamał i rozdał go im mówiąc: To jest ciało moje wydane za was. Czyńcie to samo na moją pamiątkę. Podobnie po wieczerzy wziął kielich i powiedział: Ten kielich jest Nowym Przymierzem we krwi mojej, która będzie za was wylana..."

Ze znalezionych i świeżo przetłumaczonych staroegipskich tekstów wynika jednoznacznie, że zarówno Ostatnia Wieczerza, jak i aresztowanie Jezusa miało miejsce we wtorkowy wieczór, a nie, jak wynika z tekstów kanonicznych oraz tradycji chrześcijańskiej, w czwartek wieczorem.

Dniem Ostatniej Wieczerzy, według wszystkich dotychczas znanych źródeł był czwartek. Spory dotyczyły jedynie daty - według synoptyków był to 14 Nisan, zaś zdaniem Jana, 13 Nisan.

Po kolacji spożytej u Piłata Jezus pocieszając gospodarza uznał jego pomoc i gościnę za godne łaski, po czym Piłat spojrzał na Jezusa, a on stał się niematerialny - "Nie widziałem go przez długi czas ..." - mówi, w przetłumaczonym piśmie Piłat.

Ze zdania tego, jak i z innych sytuacji opisanych w książce wynika, że Jezus bardzo często zmieniał postać pod którą się ukazywał.

"Wtedy Żydzi powiedzieli do Judy. Jak mamy go aresztować (Jezusa), skoro nie ma on ani jednego kształtu, a jego wygląd się zmienia. Czasami jest rumiany, czasami jest biały, czasami czerwony, czasami jest koloru pszenicy, czasami jest blady jak asceta, czasami jest młody, a czasami stary... "

Tak rzekomo mieli mówić Żydzi, zanim ustalili, że Jezus ma być rozpoznany, a zarazem wskazany poprzez pocałunek Judasza. To właśnie ze względu na ciągłe zmiany wizerunku Jezusa nieodzowna stała się pomoc Iskarioty, który owym gestem wskazał swego Mistrza wydając go w ręce Sanhedrynu.

Motyw pojmania Jezusa, a szczególnie pocałunku Judasza, pojawiał się nie tylko w znanych nam przekazach, ale i w ikonografii chrześcijańskiej już od średniowiecza. Malował go Cimabue, Caravaggio, Hieronim Bosch czy Hans Holbein. Pocałunek Judasza został opisany we wszystkich Ewangeliach synoptycznych, ale nigdy nie tłumaczono go w ten sposób.

Roelof van den Broek w swej publikacji dużo miejsca poświęca też tytułowemu, żyjącemu w IV wieku Cyrylowi z Jerozolimy, który, lub ktoś podający się za niego, w odnalezionym oryginale pisze - "Słuchaj mnie (...) powiem ci coś, co zostało napisane w domu Marii ..."

Odkryte, a następnie przetłumaczone teksty, w których znane wątki przeplatają się z motywami apokryficznymi znajdują się w dwóch muzeach. Jeden w Morgan Library and Museum w Nowym Jorku, a drugi w Muzeum Uniwersytetu Pensylwanii. Zdaniem autora większość tłumaczeń pochodzi z rękopisu nowojorskiego, gdyż tekst znajdujący się w Pensylwanii jest w dużej części nieczytelny.

Jednak zanim tekst trafił do Nowego Jorku, 1200 lat temu znajdował się na egipskiej pustyni w pobliżu dzisiejszej Al-Hamuli w zachodniej części Faiyum, w bibliotece klasztoru św. Michała i był prezentem od "arcykapłana Ojca Pawła". Klasztor ten istniał prawdopodobnie do początków X wieku, natomiast tekst został odnaleziony dopiero na początku XX wieku. W grudniu 1911 roku zakupił go, wraz z innymi tekstami, amerykański finansista JP Morgan, którego kolekcje są obecnie częścią zbiorów Morgan Library and Museum w Nowym Jorku. Kontrowersyjny manuskrypt stanowi część wystawy "Skarby z Krypty", którą będzie można oglądać od 5 maja.

Zdaniem autora książki, odnalezienie tych rękopisów, nie oznacza , że te wydarzenia miały miejsce, ale raczej dowodzi, że ludzie żyjący w tamtym czasie po prostu w nie wierzyli. Warto również dodać, że jak podkreśla autor, w kościołach koptyjskich i Etiopii, Piłat
uważany jest za świętego i tak też przedstawiany jest na "sympatycznym" portrecie w odnalezionych dokumentach.