Krasnoludek u podnóża góry

Ministerstwo Edukacji Narodowej pracuje nad wprowadzeniem zmian dotyczących uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Kto kryje się pod tym określeniem? Jak się okazuje, jest ono bardzo pojemne - obejmuje zarówno uczniów wybitnie zdolnych, jak i niepełnosprawnych, przewlekle chorych, z zaburzeniami zachowania, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem, pochodzących ze środowisk i obszarów zaniedbanych ekonomicznie i kulturowo oraz osoby z innymi trudnościami w nauce.

Z założeniami projektowanych zmian możemy się zapoznać w Informatorze na stronie www.konferencje.men.gov

Czytamy w nim między innymi, że w każdej szkole powstanie zespół do spraw specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów, złożony z nauczycieli prowadzących zajęcia edukacyjne w danym oddziale i specjalistów zatrudnionych w placówce. Jednym z jego zadań będzie "opracowywanie oraz ewaluacja indywidualnych programów edukacyjnych dla uczniów, w tym:
- programów edukacyjno-terapeutycznych dla uczniów niepełnosprawnych lub niedostosowanych społecznie,
- programów wsparcia uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się,
- programów nauczania dla uczniów wybitnie zdolnych."

Indywidualne programy edukacyjne mają być opracowywane we współpracy z rodzicami. Poradnie psychologiczno-pedagogiczne mają wspierać nauczycieli metodycznie i merytorycznie, natomiast uczeń będzie mógł uczestniczyć w terapii pedagogicznej prowadzonej przez poradnię dopiero wtedy, gdy "nauczyciel wykorzysta wszystkie formy wsparcia na terenie przedszkola, szkoły czy placówki, możliwe do zastosowania w czasie obowiązkowych i dodatkowych zajęć edukacyjnych, i nie przyniosą one oczekiwanych efektów."

Jednocześnie MEN zakłada likwidację klas wyrównawczych, które "straciły rację bytu po wprowadzeniu do art. 42 ustawy Karta Nauczyciela godziny przeznaczonej m. in. na dodatkową pracę z uczniem".

Ministerstwo przewiduje wprowadzenie dla każdego dziecka, u którego stwierdzono specjalne potrzeby rozwojowe lub specjalne potrzeby edukacyjne, dokumentu zwanego Kartą Potrzeb i Świadczeń. Karta ma być wydawana i monitorowana przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną, a wypełniana na bieżąco przez szkolny zespół ds. specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów. Powinna zawierać zintegrowany plan działań, tworzony we współpracy ze służbami: edukacji, zdrowia, pomocy społecznej oraz z rodzicami.

Piękne założenia, szczytne cele. Tak szczytne, że jako jeden z potencjalnych realizatorów poczułam się jak krasnoludek u podnóża wielkiej góry...
Tym bardziej, że wśród materiałów poświęconych temu samemu zagadnieniu znalazłam przewodnik "Jak organizować edukację uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi"