Wakacyjne psie podrzutki

Mija rok od mojego ostatniego artykułu na temat wakacyjnych nieszczęść naszych "braci mniejszych". Nie sądziłam, że ponownie przyjdzie mi poruszyć ten temat, bo kolejny raz stanę się świadkiem ludzkiej głupoty.

10 lipca spędzałam czas na popołudniowym dyżurze w przychodni weterynaryjnej. Klienci dopisywali, ale bez gonitwy jaka czasem się zdarzało, więc z szefową oraz praktykantką byłyśmy nawet wyluzowane. W pewnym momencie wchodzi do gabinetu współpracujący z nami rakarz i informuje, że ma jakąś psinę w samochodzie. Przywiózł z sąsiedniej gminy po zgłoszeniu, że pies błąka się po łąkach. No to co, zobaczymy bidulkę, tak? Gdy rakarz wprowadził malucha do gabinetu, nogi pode mną się ugięły. Sympatyczny, od progu machający ogonem mieszaniec owczarka niemieckiego, ledwo trzymający się swoich długich łapinach. Wychudzony, niedożywiony i z uogólnioną nużycą, chorobą pasożytniczą atakującą osłabiony organizm psa.

Dostał robocze imię Brzydal. Używane było przez następne 2 dni, bo pies był jednym wielkim strupem. Poza bokami, nie było miejsca, aby go pogłaskać. Dziś jest to już Filip i mieszka w naszej przychodni, bo do schroniska go nie oddamy. Tam zostałby zapewne uśpiony, albo jeszcze bardzo długo borykał się z chorobą. Będziemy go leczyć i poprawiać jego kondycję. Postaramy się znaleźć mu dom.

Im częściej słyszę o takich przypadkach, lub gdy jestem ich świadkiem, dochodzę do wniosku, że jak najszybciej musi zostać wprowadzona nowelizacja ustawy o ochronie zwierząt, w której jednym z zapisów będzie obowiązkowa kastracja i sterylizacja psów bez rodowodów, nie przeznaczonych do hodowli w pełnym tego słowa znaczeniu. Nie wspomnę o karach dla ludzi, którzy doprowadzają do sytuacji, w której pies umiera z głody czy pragnienia.

Przy karmieniu Filip rzucił się na miskę z karmą tak łapczywie, że dławił się kilkakrotnie. Myślę, że dobrego jedzenia nie widział bardzo bardzo długo, a żywił się zapewne tym, co znalazł. A ma dopiero 4 miesiące!