Wsłuchaj się w siebie

Nie ma takiej sytuacji, dzięki której poczulibyśmy się bardziej wartościowi, wrażliwsi zwłaszcza, gdy doskwierają nam wyrzuty sumienia, ponieważ kiedyś kogoś zraniliśmy. Nieważne, czy w sposób umyślny, czy działaliśmy pod wpływem afektu, a może ten ktoś pojawił się w najmniej odpowiednim momencie i przypomniał historię sprzed lat, której w sposób bezwolny staliśmy się uczestnikami.

Każdy jednak ma prawo do błędu, ale jednocześnie jest zobligowany, aby wszystko, co kryło w sobie zalążek zła stało się przyczynkiem otwarcia nowego rozdziału, postawienia kropki i kontynuowania naszej podróży. Bo o ileż łatwiej jest zmagać się z prozodią życia, kiedy potrafimy zażegnać konflikty z przeszłością. Jednak ten etap zawsze należy zacząć od siebie. Najważniejsze to wybaczyć sobie zanim podejmiemy bój z maszkaronami, które najczęściej tkwią, a właściwie nasze przejaskrawione wyobrażenie o nich głęboko w podświadomości.

Wszystkie cierpienia są bardzo często nagromadzeniem negatywnych emocji, a my czujemy się wówczas jak mrówka walcząca z nadjeżdżającym pociągiem. Z emocjami jest tak, że im bardziej ich nie chcemy tym stają się coraz silniejsze. Często wtedy zaczyna się szukanie środków zastępczych, które mogłyby pomóc w uśmierzeniu bólu, a kwadratura koła ciągle się zazębia. Najważniejsza jest koncentracja i skupienie się na sytuacjach, w których człowiek był pewien, że pokona każdy problem i że to wszystko, co przytłacza, nie jest w stanie skierować go na boczny tor. Odzyskanie pewności siebie i wyznaczenie celów, które zostały porzucone, a przede wszystkim odnalezienie wewnętrznej równowagi.
Żadne zewnętrzne okoliczności nie mogą nam odebrać tego, co budujemy w sobie i właśnie na tym należy się skoncentrować. Dodawać innym, ale i samemu sobie otuchy.

Trzeba zajrzeć ile w nas jeszcze zostało, a nigdy nie jest tak, żeby nie można było nawet z niczego coś stworzyć. To prawda stara jak świat, że optymistom żyje się łatwiej. Są osobliwymi istotami bez instrukcji obsługi i wierzą w miłość, radość, cierpliwość, serdeczność i dobroć.

Ostatnio na jednej ze stron internetowych przeczytałam słowa, które utkwiły mi w pamięci-jeśli życie wydaje ci się zbyt skomplikowane to sięgnij po najprostsze rozwiązania. Chcesz coś? Poproś o to, chcesz się spotkać –zaproś, tęsknisz za kimś -zadzwoń.

Jednak zawsze pamiętaj, że „lekko i bez wysiłku, jednym pchnięciem otwierają się tylko drzwi do zguby. A to, co mało kosztuje, mało też jest cenione” – Lew Tołstoj. Dlatego niech każdy dzień będzie zachętą do tego, aby czuć się wyczerpanym i odczuwać zmęczenie, a pod koniec móc sobie powiedzieć, że zaliczam go do tych najbardziej udanych i owocnych. Niech praca nie będzie tylko rutyną wykonywaną z mozołem, a odpoczynek samą przyjemnością. Poświęćmy go na doskonalenie naszego małego wewnętrznego świata. Łączmy przyjemność z nieustanną wędrówką poprzez to, co pozostało jeszcze niezbadane.

Bagatelizowanie znaków w sytuacjach, gdy chaos zaburza rytm funkcjonowania naszego układu nerwowego, czy odpornościowego, co w konsekwencji prowadzi do irytacji i niepotrzebnych napięć to sytuacje nagminne. Nie zamykajmy się w sobie i nieustannie dawajmy to, co jest w nas najcenniejsze. Odnajdujmy radość w codzienności, aby każdy, kto znajduje w się w naszym otoczeniu nie odszedł, nie stając się lepszy.

Rozpoczął się konkurs Dziennikarz obywatelski 2011 Roku.
Zgłoś swój materiał! Zostań najlepszym dziennikarzem 2011 roku. Wygraj jedną z ośmiu zagranicznych wycieczek.