Wyspy Kanaryjskie - tradycyjna kuchnia wyspiarzy

Kuchnia kanaryjska nie jest tak wyrafinowana i zróżnicowana jak kuchnia hiszpańska. Ma jednak wiele zalet. Potrawy są proste, bazują na rybach, mięsie dostępnym na wyspie, warzywach i owocach. Ich smak podnosi sposób przyrządzania (na naturalnym ogniu i na grillu, przy użyciu oliwy z oliwek).

Do posiłków pije się młode wino (vino de casa) co jest prawie obowiązkiem i bez niego mieszkańcy nie wyobrażają sobie celebrowania kolacji. Kolacja jest jakby rodzinnym spotkaniem po trudach całego dnia. Zasiada się do niej późnym wieczorem. Obiady są skromniejsze, przeważnie jada się na nie coś lekkiego ze względu na żar południa (godz. 13-15).

Na wyspach jada się przede wszystkim ryby, jarzyny, owoce morza, mięso królika i kozy. Wybór gatunków ryb jest ogromny, wystarczy udać się do dużego supermarketu aby podziwiać stoiska z rybami. Można nawet zakupić świeże mięso rekina na zupę. Sposoby przyrządzania ryb są bardzo proste. Można je zrobić na parze, na grillu i na patelni. Wszystko smakuje znakomicie, bo jest przede wszystkim świeże.

Najpopularniejsze ryby to: sardynki i inne gatunki atlantyckie (sardina, chicharro, boquerones, vieja, sama, cherne). Przyrządza się je z dodatkiem sporej ilości czosnku i ziół. Specjalnością wysp jest smażona morena (morena frita).

Jada się też sporo potraw przygotowanych z solonych ryb. Historia ich przyrządzania, najpierw solenia a następnie suszenia, jest związana z czasami wielkich odkryć geograficznych. Wtedy Wyspy Kanaryjskie były ważnym przystankiem na podróżnej trasie dla karawel, które uzupełniały tu zapasy wody, solonych ryb i mięsa.

Najzwyklejszą i najbardziej typową potrawą są ziemniaki gotowane w łupinach z solą morską na parze (papas arrugadas) podawane jako dodatek do dań lub jako przekąska z aromatycznymi sosami (mojo) na bazie czosnku, kminku, pieprzu, soli, oliwy, octu winnego, czerwonej, ostrej papryki (rojo picon) lub zielonych listków kolendry (verde). Podaje się je również do potraw z
ryb, mięs i kurczaka.

Do starej kulinarnej tradycji archipelagu należy sporządzanie gofio. Jest to mąka z mieszanych zbóż często z dodatkiem kukurydzy. Obecnie można ją zakupić w każdym sklepie spożywczym. Gofio było też podstawowym składnikiem wyżywienia pierwotnej ludności wysp (Gułanczów), jadano je zamiast chleba.

Dzisiaj stosuje się je do zagęszczania zup, deserów i w żywieniu małych dzieci. Typową zupą, do której podaje się gofio jest dość ciężka i pożywna zupa na jarzynach i mieszanym mięsie, która nosi nazwę puchero.

Jako przystawki (tapas) najczęściej jada się podsuszane kiełbaski (chorizo) oraz liczne odmiany koziego sera. Każda wyspa ma własne wyroby i trudno jest powiedzieć, na której są najsmaczniejsze sery. Znakomitymi przystawkami są również owoce morza. Naturalnie nie brakuje na stołach różnych warzyw i sałat.

Owoce podawane są na deser. Są to banany, papaje, ananasy, owoce opuncji, pomarańcze, melony, winogrona. Wybór deserów (posters) związany jest z nieodłączną tradycją hiszpańską: crema catalana, flan, i kanaryjskie (bienmesabes) na bazie migdałów i miodu.

Ukoronowaniem posiłku jest kawa (solo) zwykłe esspreso lub z likierem (baraquito), czy też z rumem (carajillo). Tradycyjne śniadanie Kanaryjczyków to słodka bułka lub bułka przełożona cienkim plastrem szynki (bocadillio) z filiżanką kawy, które jada się naprędce w barze.

Wraz z rozwojem turystyki kuchnia kanaryjska przekształca się dalej. Na wyspach od dawna istnieją bary szybkiej obsługi, fast foody, w których turyści mogą zjeść coś naprędce za niewielkie pieniądze. Tu podaje się wspomniane tapas (bocadillios, tortillas, sopas, pinchos).